Raffaele Monaco La Valletta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Raffaele Monaco La Valletta
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1827
Aquila

Data i miejsce śmierci

14 lipca 1896
Agerola

Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

24 maja 1889–14 lipca 1896

Penitencjariusz większy
Okres sprawowania

12 lutego 1884–14 lipca 1896

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1849

Nominacja biskupia

9 stycznia 1874

Sakra biskupia

12 stycznia 1874

Kreacja kardynalska

13 marca 1868
Pius IX

Kościół tytularny

biskup Ostii i Velletri

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 stycznia 1874

Konsekrator

Pius IX

Współkonsekratorzy

Frédéric-François-Xavier Ghislain de Mérode
Francesco Marinelli

Raffaele Monaco La Valletta (ur. 23 lutego 1827 w Aquila, zm. 14 lipca 1896 w Agerola) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Aquila. Studiował w Rzymie, uzyskując doktorat z teologii i prawa. W 1849 przyjął święcenia kapłańskie. Od 1854 pracował w Kurii Rzymskiej. Papież Pius IX na konsystorzu 13 marca 1868 mianował go kardynałem prezbiterem tytułu Santa Croce in Gerusalemme. Uczestniczył w Soborze Watykańskim I. Opat komendatoryjny klasztoru benedyktyńskiego w Subiaco od marca 1873 do listopada 1884. W styczniu 1874 został tytularnym arcybiskupem Heraklei i przyjął sakrę biskupią z rąk Piusa IX. Wikariusz generalny diecezji rzymskiej 1876-1884. Brał udział w konklawe 1878. W lutym 1884 stanął na czele Penitencjarii Apostolskiej oraz Świętego Oficjum Inkwizycji (obie funkcje sprawował już do śmierci). 24 marca 1884 awansował do rangi kardynała biskupa, otrzymując diecezję suburbikarną Albano. Archiprezbiter bazyliki laterańskiej od 1885. Dziekan św. Kolegium Kardynałów, prefekt św. Kongregacji ds. Ceremonii i biskup Ostia e Velletri od 1889. W czerwcu 1894 wybrano go komendatariuszem rzymskiego przeoratu zakonu joannitów. Zmarł w Agerola.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]