Daniela Walkowiak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniela Walkowiak
Ilustracja
Daniela Walkowiak na podium igrzysk olimpijskich 1960
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1935
Łąki Wielkie

Wzrost

160 cm

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Polska
brąz Rzym 1960 kajakarstwo
(K-1 500 m)
Mistrzostwa Europy
srebro Snagov 1965 K-4 500 m

Daniela Walkowiak, po mężu Pilecka, Lewicka (ur. 24 maja 1935 w Łąkach Wielkich) – polska kajakarka, brązowa medalistka olimpijska z Rzymu (1960).

W 1960 roku zdobyła dla Polski pierwszy medal olimpijski w kajakarstwie[1].

Trzykrotnie startowała w igrzyskach olimpijskich. W Melbourne 1956 zajęła 6. miejsce w wyścigu jedynek (K-1) na 500 m. Podczas olimpiady w Rzymie 1960 zdobyła brązowy medal w tej samej konkurencji, a w wyścigu kajaków dwójek (K-2) była czwarta (płynęła wraz z Janiną Mendalską). Cztery lata później w Tokio 1964 była siódma w konkurencji jedynek i ósma w dwójkach (wraz z Izabellą Antonowicz).

Była też dwukrotną finalistką mistrzostw świata i siedmiokrotną finalistką mistrzostw Europy. Dwadzieścia pięć razy zdobywała mistrzostwo Polski, 29 razy w K-1 (na 500 m i na 3000 m) i 5 razy w K-2 (na 500 m).

Reprezentowała m.in. Spójnię Warszawa, Zawiszę Bydgoszcz oraz Gwiazdę Bydgoszcz[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Danuta Walkowiak-Pilecka. pzkaj.pl. [dostęp 2020-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-20)]. (pol.).
  2. Andrzej Maciejewski: Pani Daniela kończy 85 lat. Jej występ obserwował papież. expressbydgoski.pl, 2020-05-24. [dostęp 2020-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-20)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]