An-14 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ten artykuł od 2016-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | transportowy |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | 1966–1972 |
Liczba egz. | 330 |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 x silniki gwiazdowe Iwczenko AI-14 RF |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość | 22 m |
Długość | 11,36 m |
Wysokość | 4,36 m |
Powierzchnia nośna | 39,7 m² |
Masa | |
Własna | 2600 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 222 km/h |
Prędkość przelotowa | 175 km/h |
Pułap | 5000 m |
Rozbieg | 90 m |
Dobieg | 110 m |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
6 - 7 | |
Przestrzeń ładunkowa | |
3,1 x 1,53 x 1,6 m | |
Użytkownicy | |
ZSRR Bułgaria NRD Mongolia Afganistan |
An-14 (ros. Ан-14 Пчёлка) – radziecki lekki samolot transportowy krótkiego startu i lądowania (STOL), zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa. Samolot miał zastąpić dwupłatowego An-2. Prototyp oblatany w 1958 roku, produkcja seryjna w latach 1966-1972, wyprodukowano ponad 330 sztuk samolotu. Samolot zastąpiony przez nowocześniejszy i większy model An-28.