An-148 – Wikipedia, wolna encyklopedia

An-148
Ан-148
Ilustracja
An-148 linii lotniczych Angara Airlines
Dane podstawowe
Państwo

 Ukraina

Producent

Zakład Lotniczy Antonow, Woroneskie Zakłady Lotnicze

Konstruktor

Antonow,

Typ

pasażerski

Załoga

2

Historia
Data oblotu

17 grudnia 2004

Lata produkcji

od 2009

Liczba egz.

48

Liczba wypadków
 • w tym katastrof

2
2

Dane techniczne
Napęd

2 × silniki odrzutowe turbowentylatorowe Progress D-436

Moc

2 × 67 kN

Wymiary
Rozpiętość

28,91 m

Długość

29,13 m

Wysokość

8,19 m

Powierzchnia nośna

87,32 m²

Osiągi
Prędkość przelotowa

800 km/h

Pułap

12 200 m

Dane operacyjne
Użytkownicy
 Ukraina,  Rosja,  Kuba,
 Korea Północna
Rzuty
Rzuty samolotu
Samolot An-148 w barwach linii Aerosvit
An-148 linii lotniczych Rossija
An-148-100B w barwach linii Air Koryo
An-148-100E linii Polet Airlines
Kokpit samolotu
Wnętrze samolotu

An-148 (ukr. Ан-148) – ukraiński dwusilnikowy odrzutowy samolot pasażerski regionalnego zasięgu, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa i wyposażony w turbowentylatorowe silniki Progress D-436[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jego pierwszy lot odbył się 17 grudnia 2004[2], natomiast 2 czerwca 2009 An-148 wykonał swój pierwszy krajowy komercyjny lot w barwach Aerosvitu. An-148 jest produkowany w dwóch fabrykach: w kijowskich zakładach Antonowa oraz w rosyjskim Woroneżu. Pierwszy komercyjny lot międzynarodowy odbył się 13 grudnia 2009 z Odessy do Moskwy. 24 grudnia 2009 odbyła się oficjalna prezentacja samolotu w Rosji, gdzie miał wykonywać rejsy na trasie z Petersburga do Moskwy w barwach linii Rossija[3].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Dwusilnikowy górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej z usterzeniem w układzie T.

Wersje rozwojowe[edytuj | edytuj kod]

  • An-148-100A – wersja o pojemności 75 pasażerów w konfiguracji jednoklasowej lub 68 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, zasięg do 2100 km.
  • An-148-100B – wersja o zasięgu 3500 km.
  • An-148-100E – wersja o zwiększonym zasięgu do 5000 km.
  • An-148-100EA – ukraińska wersja VIP trzyklasowa[4].
  • An-148-100EM – odmiana standardowego, pasażerskiego An-148-100 przeznaczona do służby medycznej. Samolot może być zmodyfikowany w pięciu konfiguracjach. Dwóch pasażerskich i trzech mieszanych pasażersko-medycznych. Wersje pasażersko-medyczne mają na pokładzie od dwóch do sześciu modułów medycznych. Każdy moduł przeznaczony jest dla jednego pacjenta i umożliwia pełną opiekę medyczną. Instalacja modułu na pokładzie samolotu zajmuje od 10 do 15 minut. Wybudowano dwie maszyny tej wersji, których użytkownikiem zostało Rosyjskie Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych. Pierwsza z maszyn została przekazana Ministerstwu 10 kwietnia 2013 roku[5].
  • An-158 (148-200) – wersja o pojemności 98 pasażerów w konfiguracji jednoklasowej.
  • An-168 – planowany wariant samolotu biznesowego na 8-40 pasażerów z zasięgiem 7000 km.
  • An-178 – wariant samolotu cargo o ładowności 25 ton.

Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]

Obecni[edytuj | edytuj kod]

Stan na 8 lutego 2024[6]:

Użytkownik Liczba Uwagi
Korea Północna Air Koryo 2
Rosja Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej 2
Rosja Rossija 6
Rosja Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej 16
Ukraina Ukraina 1
Łącznie 27

Dawni[edytuj | edytuj kod]

Specyfikacje[edytuj | edytuj kod]

148-100A 148-100B 148-100E 158
Załoga Dwa
Pojemność pasażerów 68 (8/60) (2-klasy)
75 (1 klasa)
78-80 (maksimum)
99 (1 klasa)
Długość 29,13 m 34,36 m
Rozpiętość 28,91 m
Wysokość 8,19 m 8,60 m
Szerokość kabiny 3,15 m
Wysokość kabiny 2,00 m
Maksymalna masa startowa
(MTOW)
38550 kg 41950 kg) 43700 kg
Maksymalna ładowność 9 tys. kg 9,8 tys. kg
Prędkość przelotowa 800 km/h, 432 węzłów
Maksymalna Prędkość przelotowa 870 km/h, 470 węzłów
Maksymalny zasięg 2100 km 3500 km 4400 km 2500 km
1560 m 1800 m 1885 m 1900 m
Maks. Wysokość przelotowa 12200 m
Silniki(×2) Progress D-436
Ciąg (×2) 67 kN

Katastrofy[edytuj | edytuj kod]

  • 5 marca 2011 samolot An-148 przeznaczony dla birmańskiego lotnictwa rozbił się podczas próbnego lotu w środkowej Rosji. Nikt spośród 6 osób będących na pokładzie nie przeżył[7].

Podobne samoloty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]