208 Pułk Piechoty (1920) – Wikipedia, wolna encyklopedia

208 ochotniczy pułk piechoty im. Stefana Batorego (208 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej okresu wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

208 ochotniczy pułk piechoty został sformowany na obszarze Okręgu Generalnego „Lublin”. Zorganizowane zostały dwa bataliony piechoty, trzy kompanie ckm i kompania sztabowa. Brakowało oporządzenia i kadry oficerskiej. Kilkoma kompaniami dowodzili podoficerowie. Rolę plecaków pełniły zmyślnie zszyte kalesony^[1].

Działania na froncie[edytuj | edytuj kod]

Na początku września pułk przybył na front. Po przybyciu w rejon działań wojennych, po kilku dniach jednostka została rozformowana, a żołnierze wcieleni jako uzupełnienie do 24 pułku piechoty i 4 pułku piechoty Legionów^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Janusz Odziemkowski: Ostatnia bije godzina ... Armia Ochotnicza gen. Józefa Hallera 1920. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-984-9.
• Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.