Christian Eriksen

Christian Eriksen
Eriksen in 2016 voor Tottenham Hotspur.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Christian Dannemann Eriksen
Geboortedatum	14 februari 1992
Geboorteplaats	Middelfart,  Denemarken
Lengte	182 cm
Been	Tweebenig
Positie	Aanvallende middenvelder
Clubinformatie
Huidige club	Manchester United
Rugnummer	14
Contract tot	30 juni 2025
Jeugd
1995–2005 2005–2008 2008–2010 Middelfart Odense Ajax
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2010–2013 2013–2020 2020–2021 2022 2022– Ajax Tottenham Hotspur Internazionale Brentford Manchester United 1130(25) 2260(51) 4300(4) 1100(1) 1900(1)
Interlands **
2007–2009 2009 2009 2011 2010– Denemarken –17 Denemarken –18 Denemarken –19 Denemarken –21  Denemarken 2700(9) 500(1) 300(1) 300(1) 1150(38)
* Bijgewerkt op 28 februari 2023
** Bijgewerkt op 19 augustus 2022
Portaal    Voetbal

Christian Dannemann Eriksen (Middelfart, 14 februari 1992) is een Deens voetballer die doorgaans als aanvallende middenvelder speelt. Hij maakte in de zomer van 2022 de overstap van Brentford naar Manchester United. Eriksen debuteerde in 2010 in het Deens voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Ajax[bewerken | brontekst bewerken]

Eriksen begon op zijn derde met voetballen bij het plaatselijke Middelfart Sanderum. Daar werd hij opgemerkt door Odense BK, dat hem in de jeugdopleiding opnam. Hij werd in 2008 verkozen tot Talent van het Jaar, waarmee hij in de voetstappen trad van onder anderen oud-Ajacieden Ole Tobiasen en Jesper Grønkjær. Eriksen liep vervolgens stage bij Chelsea en FC Barcelona. Chelsea vond Eriksen fysiek niet sterk genoeg. Daarop tekende hij een verbintenis bij Ajax die oorspronkelijk liep tot aan de zomer van 2011.^[1] Hij verlengde zijn contract in 2010 tot 30 juni 2014.^[2]

Eriksen begon in het seizoen 2008/09 in de B1 van Ajax onder leiding van Tim Ekkelenkamp. Ajax A1-trainer Frank de Boer liet hem aan het einde van het seizoen regelmatig meespelen met de A1 en na verloop van tijd mocht hij meetrainen met het eerste elftal.^[1] Begin 2010 mocht Eriksen met de hoofdmacht mee op trainingskamp naar Portugal waar hij debuteerde tegen de Ajax Amateurs. Hij speelde op het trainingskamp ook 45 minuten mee tegen FC Groningen. Tegenover Voetbal International zei Martin Jol tevreden te zijn over de ontwikkeling van Eriksen: "Binnen nu en twee jaar is Eriksen óf goed, óf heel goed óf een heel grote".^[3] Jol selecteerde hem in de eerstvolgende competitiewedstrijd tegen NAC Breda, waar hij direct in de basis mocht starten.^[4] Vervolgens viel hij in tegen N.E.C. in de beker, tegen Feyenoord en tegen Roda JC Kerkrade. Op zondag 29 augustus 2010 maakte Eriksen als invaller zijn eerste competitiedoelpunt voor Ajax, in een uitwedstrijd tegen De Graafschap maakte hij de 0-5.

Op 6 december 2010 nam Martin Jol ontslag als trainer van Ajax.^[5] De opvolger van Jol, Frank de Boer, zette in zijn eerste wedstrijd tegen AC Milan voor de UEFA Champions League Eriksen meteen in de basis. Onder De Boer was Eriksen een vaste waarde en een belangrijke schakel op het middenveld. Op 28 januari 2011 gaf voormalig Ajax-trainer Martin Jol in een interview aan dat Eriksen "de beste nummer 10 kan worden die Ajax ooit heeft gehad".^[6]

Eriksen werd in 2011 verkozen tot Talent van het Jaar. Deze prijs had hij het jaar ervoor ook al gekregen. Hij was heel blij met de prijs maar hij vond het belangrijker dat het beter ging met Ajax, zo zei hij in een interview met de Deense pers. Eriksen maakte zijn eerste doelpunt in de Champions League in de thuiswedstrijd tegen Manchester City.

Op 2 maart 2013 in de uitwedstrijd bij FC Twente speelde Eriksen zijn honderdste competitiewedstrijd voor Ajax. Hiermee werd hij lid van officieuze Club van 100, bestaande uit spelers die honderd competitiewedstrijden of meer hebben gespeeld voor Ajax.

Eriksen werd in het seizoen 2012/13 voor de derde keer op rij kampioen met Ajax. Op 13 mei 2013 werd bekendgemaakt dat Eriksen tweede was geworden in het voetballer van het jaar-klassement, waardoor hij de Zilveren Schoen won.^[7] Op 29 augustus 2013 kwam het bericht naar buiten dat Ajax en Tottenham Hotspur een akkoord hebben bereikt over Eriksen, alleen de speler zelf zou er nog uit moeten komen met de club. Met de transfer zou 12 miljoen euro zijn gemoeid, wat met bonussen nog kon oplopen tot 13,5 miljoen euro.^[8]

Tottenham Hotspur[bewerken | brontekst bewerken]

Op 30 augustus 2013 maakte Tottenham Hotspur de transfer van Eriksen officieel bekend.^[9] Hij maakte zijn debuut (dat ook meteen zijn basisdebuut was) op 14 september 2013 tegen Norwich City. Deze wedstrijd werd met 2-0 gewonnen en Eriksen leverde de assist op de 1-0. Hij werd in de 70e minuut gewisseld. In zijn tweede wedstrijd voor de Spurs, op 19 september 2013, maakte Eriksen zijn eerste officiële doelpunt. In deze thuiswedstrijd voor de UEFA Europa League tegen het Noorse Tromsø IL zette hij in de 86e minuut de 3-0-eindstand op het bord. Eriksen scoorde op 26 december 2013 zijn eerste doelpunt in de Premier League. In de thuiswedstrijd tegen West Bromwich Albion, die in 1-1 eindigde, scoorde Eriksen in de 36e minuut uit een vrije trap de openingstreffer. Op 10 mei 2014 werd bekendgemaakt dat Eriksen door de supporters van Tottenham Hotspur verkozen was tot speler van het jaar.^[10]

Op 28 januari 2015 zorgde Eriksen met twee doelpunten ervoor dat de Spurs zich plaatste voor de League Cup-finale. Hij maakte op bezoek bij Sheffield United vlak voor tijd de 2-2, wat net voldoende was na de 1-0-zege in eigen huis. De middenvelder had eerder ook al uit een vrije trap de 0-1 gemaakt.^[11] Hij speelde op 29 november 2015 tegen Chelsea (0-0) zijn honderdste officiële wedstrijd voor de Spurs.

Eriksen was over het seizoen 2015/16 goed voor dertien assists. Alleen Mesut Özil gaf er meer (19). Hij streed met Tottenham tot in mei 2016 mee om de titel, waarna Leicester City uiteindelijk met het kampioenschap aan de haal ging. Tottenham kwalificeerde zich door een derde plaats in de competitie wel rechtstreeks voor de groepsfase van de Champions League. Eriksen bleef ook in de jaren die volgden een vaste waarde bij Tottenham. Hiermee bereikte hij in het seizoen 2018/19 de finale van de Champions League.

Internazionale[bewerken | brontekst bewerken]

Eriksen legde aanbiedingen om zijn verbintenis te verlengen bij Tottenham Hotspur naast zich neer. Hierdoor was het in januari 2020 bijna einde contract bij de Engelse club. Hij tekende in januari 2020 een contract tot medio 2024 bij Internazionale, de nummer twee van de Serie A op dat moment. De Italianen betaalden 20 miljoen euro voor hem.^[12] Eriksen maakte op 29 januari 2020 zijn debuut voor Internazionale in de gewonnen kwartfinale van de Coppa Italia, waarin hij in de 66e minuut Alexis Sánchez verving. In zijn eerste halve seizoen bij de club kreeg Eriksen geen vaste basisplaats in het elftal.

In 2021 tijdens de groepswedstrijd tussen Denemarken en Finland (0–1) op het EK 2020 liep Eriksen rond de veertigste minuut een hartstilstand op, waarop hij gereanimeerd moest worden op het veld. Eriksen overleefde het voorval en kreeg een week later een defibrillator ingeplant.^[13] Om veiligheidsredenen mag er niet met een defibrillator worden gespeeld in Italië. Eriksen begon na zijn herstel met het trainen bij zijn oude club Odense om mogelijk terug te keren in het betaald voetbal. Zijn contract bij Internazionale, de club waar Eriksen nog tot 30 juni 2024 onder contract stond, werd per 17 december 2021 ontbonden.^[14]

Brentford[bewerken | brontekst bewerken]

Eriksen trainde onder meer bij Jong Ajax om zo zijn conditie op peil te houden.^[15] Op de laatste dag van de wintermercato, 31 januari 2022, tekende hij een kort contract tot medio 2022 bij Brentford dat in de Premier League uitkomt. De club had met trainer Thomas Frank en zes spelers al een behoorlijk Deense enclave. Op 26 februari 2022 maakte hij zijn eerste speelminuten voor de club met een invalbeurt kort na de rust. Uiteindelijk werd met 0–2 verloren tegen Newcastle United in zijn eerste officiële wedstrijd sinds zijn hartaanval acht maanden eerder op het EK.^[16]

Manchester United[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 juli 2022 maakte Manchester United bekend dat Eriksen voor drie seizoenen had getekend bij de club.^[17] Hij maakte op 7 augustus zijn debuut tegen Brighton & Hove Albion FC. Op 13 november was hij tegen Fulham FC goed voor zijn eerste doelpunt voor Manchester United. Hij was onbetwist basisspeler in zijn eerste seizoen en kwam tot twee goals en tien assists in 44 wedstrijden. Halverwege het tweede seizoen verdween Eriksen uit de basiself.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Eriksen is getrouwd met de Deense Sabrina Kvist. Samen hebben ze een zoon en een dochter.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club		Competitie	Competitie		Beker[noot 1]		Internationaal[noot 2]		Overig[noot 3]		Totaal
				Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2009/10	Ajax		Eredivisie	15	0	4	1	2	0	0	0	21	1
2010/11				28	6	6	1	12	1	1	0	47	8
2011/12				33	7	2	0	8	1	1	0	44	8
2012/13				33	10	4	2	8	1	0	0	45	13
2013/14				4	2	0	0	0	0	1	0	5	2
Club totaal				113	25	16	4	30	3	3	0	162	32
2013/14	Tottenham Hotspur		Premier League	25	7	2	0	9	3	—		36	10
2014/15				38	10	6	2	4	0	—		48	12
2015/16				35	6	5	1	7	1	—		47	8
2016/17				36	8	4	3	8	1	—		48	12
2017/18				37	10	4	2	6	2	—		47	14
2018/19				35	8	4	0	12	2	—		51	10
2019/20				20	2	3	0	5	1	—		28	3
Club totaal				226	51	28	8	51	10	0	0	305	69
2021/22	Internazionale		Serie A	17	1	3	1	6	2	—		26	4
2020/21				26	3	4	1	4	0	—		34	4
2021/22				0	0	0	0	0	0	—		0	0
Club totaal				43	4	7	2	10	2	0	0	60	8
2021/22	Brentford		Premier League	11	1	0	0	0	0	—		11	1
Club totaal				11	1	0	0	0	0	0	0	11	1
2022/23	Manchester United		Premier League	28	1	8	1	8	0	0	0	44	2
2023/24				16	1	1	0	4	0	0	0	21	1
Club totaal				44	2	9	1	12	0	0	0	65	3
Carrière totaal				437	82	60	15	103	15	3	0	603	113
Bijgewerkt t/m 9 april 2024.[18][19]

Internationale carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Eriksen werd opgeroepen voor het Deense nationale voetbalteam onder 17 in juli 2007,^[20] en maakte indruk bij zijn debuut voor het team op 31 juli.^[21] In 2008 scoorde hij acht doelpunten in 16 wedstrijden voor de onder 17,^[22] en werd benoemd tot Deens Talent van het Jaar onder 17 door de Deense voetbalbond.^[23] Hij was ook een van de vier genomineerden voor de Deense Talent van het Jaar award in 2008,^[24] die gewonnen werd door Mathias Jørgensen.^[23] Hij speelde 27 wedstrijden voor het onder 17 team tot februari 2009. Hij speelde in totaal acht wedstrijden voor het Deens onder 18 en Deens onder 19 teams tijdens 2009. Eriksen werd ook opgeroepen voor het Deense onder 21-team voor het Europees kampioenschap in Denemarken in 2011, het Deense team nam alleen deel aan de groepsfase en Eriksen scoorde een doelpunt tegen Wit-Rusland.

Senior[bewerken | brontekst bewerken]

Eriksen ontving zijn eerste oproep voor het senior Deense elftal in februari 2010,^[25] maakte zijn debuut in de vriendschappelijke wedstrijd van Denemarken tegen Oostenrijk in maart,^[26] en werd daarmee de op vier na jongste volledige international van Denemarken, de jongste debutant sinds Michael Laudrup.^[27] Op 28 mei 2010 kondigde de Deense coach Morten Olsen aan dat Eriksen deel zou uitmaken van de definitieve selectie van 23 spelers die zouden deelnemen aan het Wereldkampioenschap voetbal 2010 in Zuid-Afrika.^[28] Hij was de jongste speler die deelnam aan het toernooi.^[29][30] Op het WK speelde Eriksen twee wedstrijden, tegen het Nederlands elftal en het Japans elftal, maar Denemarken slaagde er niet in om verder te komen dan de groepsfase.^[31][32] Op 9 februari 2011, in een 2-1 vriendschappelijke nederlaag thuis tegen het Engelse nationale voetbalteam, werd Eriksen uitgeroepen tot man van de wedstrijd, en werd geprezen om zijn prestatie door een aantal prominente voetbalfiguren, waaronder Chelsea-ster Frank Lampard, ^[33] Manchester United-ster Rio Ferdinand (op Twitter), ^[34] manager Morten Olsen en verschillende media-experts in Denemarken en Engeland. ^[35] Op 4 juni 2011 scoorde Eriksen zijn eerste doelpunt voor het nationale team om Denemarken een 2-0 voorsprong te geven op IJsland in hun UEFA Euro 2012-kwalificatiewedstrijd. Hiermee werd hij de jongste Deense speler ooit die een doelpunt scoorde in Europese kwalificatiewedstrijden, negen dagen jonger dan Michael Laudrup toen hij zijn eerste doelpunt scoorde in 1983. ^[36] In de aanloop naar het Wereldkampioenschap voetbal 2018 werd Denemarken ingedeeld in UEFA Groep E, samen met teams zoals Polen en Roemenië. Eriksen speelde een sleutelrol tijdens de kwalificatiecampagne van het land, waarin hij acht doelpunten scoorde om Denemarken een play-off tegen het Ierse nationale voetbalelftal te bezorgen.^[37] De eerste wedstrijd van de play-off eindigde in een 0–0 gelijkspel thuis, waarna Eriksen een hattrick scoorde in het Aviva Stadium in Dublin tijdens een 5–1 overwinning, waarmee Denemarken zich plaatste voor het wereldkampioenschap.^[38] Eriksens hattrick bracht zijn totale aantal doelpunten voor de kwalificatiecampagne op 11, alleen overtroffen door de 16 van Polen's Robert Lewandowski en de 15 van Portugal's Cristiano Ronaldo in Europa, en leverde hem lof op van bondscoach Åge Hareide, die verklaarde dat Eriksen een van de beste 10 spelers ter wereld was.^[39] In de openingswedstrijd van Denemarken op het toernooi, gaf Eriksen een assist aan Yussuf Poulsen voor het enige doelpunt in een 1-0 overwinning op Peru voordat hij zijn eerste doelpunt voor het toernooi scoorde in het 1-1 gelijkspel tegen het Australische team de volgende week. Denemarken ging uiteindelijk door van hun groep, waarna ze werden ingedeeld bij Kroatië in de Achtste finales. Daar werden ze verslagen na een strafschoppenreeks, waarbij Eriksen een van de drie spelers was wiens strafschop werd gestopt door de Kroatische doelman Danijel Subašić.^[40] Op 9 september 2018 scoorde Eriksen tweemaal in een 2-0 overwinning op Wales, waarmee hij Denemarken naar de overwinning leidde in de eerste wedstrijd van het nationale team in de inaugurale UEFA Nations League B.^[41] Op 14 oktober 2020 speelde Eriksen zijn 100e wedstrijd voor Denemarken, waarin hij een strafschop benutte in een 1-0 uitoverwinning tegen Engeland in de UEFA Nations League.^[42]

UEFA Euro 2020 hartstilstand[bewerken | brontekst bewerken]

Op 25 mei 2021 werd Eriksen opgenomen in de Deense selectie voor UEFA Euro 2020.^[43] Op 12 juni, tijdens Denemarkens opening groepswedstrijd tegen Finland in het Parken Stadion in Kopenhagen, zakte Eriksen in elkaar in de 42e minuut toen hij een ingooi zou ontvangen. Er werd onmiddellijk medische hulp verleend, en reanimatie en defibrillatie werden op het veld uitgevoerd voordat Eriksen van het veld werd gedragen op een brancard en de wedstrijd werd gestaakt.^[44][45] Ongeveer een uur na het incident bevestigden functionarissen van UEFA en de Deense voetbalbond (DBU) van het Rigshospitalet ziekenhuis dat Eriksen gestabiliseerd was en bij bewustzijn was.^[46][47][48] De wedstrijd werd later op de avond hervat, resulterend in een 1-0 overwinning voor Finland,^[49] waarbij Eriksen door UEFA werd gekozen als de man van de wedstrijd.^[50] De Deense bondscoach Kasper Hjulmand en teamarts Morten Boesen betreurden later beiden de voortzetting van de wedstrijd,^[51] hoewel Eriksens teamgenoot Martin Braithwaite zei dat de beslissing om dit te doen de "minst slechte" was.^[52] De beslissing om de wedstrijd voort te zetten werd ook bekritiseerd door Peter Schmeichel, vader van de Deense doelman Kasper Schmeichel, die zei dat UEFA het team had bedreigd met een 3-0 verlies als ze weigerden de wedstrijd later die dag of de volgende dag om twaalf uur 's middags af te maken, waardoor de spelers "geen keuze" hadden dan door te gaan.^[53]

De volgende dag bevestigde Boesen dat Eriksen een hartstilstand had gehad.^[45][44] Het incident zelf leidde tot vergelijkingen met Fabrice Muamba en Abdelhak Nouri, twee professionele voetballers die ook tijdens het spel in soortgelijke omstandigheden ineenstortten. Muamba moest met pensioen, en Nouri liep blijvende hersenschade op.^[54][55][56] Op 15 juni plaatste Eriksen een foto van zichzelf in het ziekenhuis op zijn sociale media samen met een korte verklaring, waarin hij zei dat het "naar omstandigheden goed" met hem ging.^[57] De volgende dag werd aangekondigd dat hij een implanteerbare cardioverter-defibrillator-apparaat zou krijgen, een beslissing die door Boesen werd beschreven als "noodzakelijk vanwege ritmestoornissen" na zijn hartstilstand.^[58] De operatie bracht zijn contract met Inter Milaan in gevaar vanwege de regels van de Serie A, die spelers die ICD-apparaten dragen niet toelieten om te spelen. Zijn contract werd later dat jaar beëindigd.^[59][60] Op 18 juni verklaarde de DBU dat Eriksen een succesvolle operatie had ondergaan en was ontslagen uit het Rigshospitalet. Na zijn ontslag bezocht hij zijn Deense teamgenoten in Helsingør voordat hij terugkeerde naar zijn familie thuis.^[61] Het Deense team droeg later hun 4-1 overwinning op Rusland in hun laatste groepswedstrijd op aan Eriksen; het resultaat stelde hen in staat om door te gaan naar de achtste finales.^[62] Ze bereikten later de halve finales van het toernooi, waar ze werden uitgeschakeld na een 2-1 verlies na verlenging tegen Engeland in het Wembley Stadion, op 7 juli.^[63]

Terugkeer naar internationaal voetbal in 2022[bewerken | brontekst bewerken]

Eriksen keerde terug naar internationaal voetbal op 26 maart 2022, toen hij halverwege de wedstrijd inviel in een 4-2 nederlaag tegen Nederland, en twee minuten na zijn terugkeer scoorde.^[64]

Eriksen werd opgenomen in de selectie voor de 2022 FIFA Wereldbeker, waarbij hij elke minuut van de campagne van Denemarken speelde terwijl ze onderaan Groep D eindigden.

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Christian Eriksen voor  Denemarken
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Doelpunten
Als speler van Ajax
1.	3 maart 2010	Oostenrijk – Denemarken	2 – 1	Vriendschappelijk
2.	27 mei 2010	Denemarken – Senegal	2 – 0	Vriendschappelijk
3.	1 juni 2010	Australië – Denemarken	1 – 0	Vriendschappelijk
4.	14 juni 2010	Denemarken – Nederland	0 – 2	WK Groepsfase 2010
5.	24 juni 2010	Japan – Denemarken	3 – 1	WK Groepsfase 2010
6.	11 augustus 2010	Denemarken – Duitsland	2 – 2	Vriendschappelijk
7.	7 september 2010	Denemarken – IJsland	1 – 0	EK-kwalificatie 2012
8.	8 oktober 2010	Portugal – Denemarken	3 – 1	EK-kwalificatie 2012
9.	12 oktober 2010	Denemarken – Cyprus	2 – 0	EK-kwalificatie 2012
10.	17 november 2010	Denemarken – Tsjechië	0 – 0	Vriendschappelijk
11.	9 februari 2011	Denemarken – Engeland	1 – 2	Vriendschappelijk
12.	26 maart 2011	Noorwegen – Denemarken	1 – 1	EK-kwalificatie 2012
13.	29 maart 2011	Slovenië – Denemarken	1 – 2	Vriendschappelijk
14.	4 juni 2011	IJsland – Denemarken	0 – 2	EK-kwalificatie 2012	75'
15.	10 augustus 2011	Schotland – Denemarken	2 – 1	Vriendschappelijk	31'
16.	6 september 2011	Denemarken – Noorwegen	2 – 0	EK-kwalificatie 2012
17.	7 oktober 2011	Cyprus – Denemarken	1 – 4	EK-kwalificatie 2012
18.	11 oktober 2011	Denemarken – Portugal	2 – 1	EK-kwalificatie 2012
19.	11 november 2011	Denemarken – Zweden	2 – 0	Vriendschappelijk
20.	15 november 2011	Denemarken – Finland	2 – 1	Vriendschappelijk
21.	29 februari 2012	Denemarken – Rusland	0 – 2	Vriendschappelijk
22.	26 mei 2012	Brazilië – Denemarken	3 – 1	Vriendschappelijk
23.	2 juni 2012	Denemarken – Australië	2 – 0	Vriendschappelijk
24.	9 juni 2012	Denemarken – Nederland	1 – 0	EK Groepsfase 2012
25.	13 juni 2012	Denemarken – Portugal	2 – 3	EK Groepsfase 2012
26.	17 juni 2012	Denemarken – Duitsland	1 – 2	EK Groepsfase 2012
27.	15 augustus 2012	Denemarken – Slowakije	1 – 3	Vriendschappelijk
28.	8 september 2012	Denemarken – Tsjechië	0 – 0	WK-kwalificatie 2014
29.	12 oktober 2012	Bulgarije – Denemarken	1 – 1	WK-kwalificatie 2014
30.	16 oktober 2012	Italië – Denemarken	3 – 1	WK-kwalificatie 2014
31.	14 november 2012	Turkije – Denemarken	1 – 1	Vriendschappelijk
32.	06 februari 2013	Macedonië – Denemarken	3 – 0	Vriendschappelijk
33.	22 maart 2013	Tsjechië – Denemarken	0 – 3	WK-kwalificatie 2014
34.	26 maart 2013	Denemarken – Bulgarije	1 – 1	WK-kwalificatie 2014
35.	5 juni 2013	Denemarken – Georgië	2 – 1	Vriendschappelijk	89'
36.	11 juni 2013	Denemarken – Armenië	0 – 4	WK-kwalificatie 2014
37.	14 augustus 2013	Polen – Denemarken	3 – 2	Vriendschappelijk	18'
Als speler van Tottenham Hotspur
38.	6 september 2013	Malta – Denemarken	1 – 2	WK-kwalificatie 2014
39.	10 september 2013	Armenië – Denemarken	0 – 1	WK-kwalificatie 2014
40.	11 oktober 2013	Denemarken – Italië	2 – 2	WK-kwalificatie 2014
41.	15 oktober 2013	Denemarken – Malta	6 – 0	WK-kwalificatie 2014
42.	15 november 2013	Denemarken – Noorwegen	2 – 1	Vriendschappelijk
43.	22 mei 2014	Hongarije – Denemarken	2 – 2	Vriendschappelijk	56'
44.	28 mei 2014	Denemarken – Zweden	1 – 0	Vriendschappelijk
45.	3 september 2014	Denemarken – Turkije	1 – 2	Vriendschappelijk
46.	7 september 2014	Denemarken – Armenië	2 – 1	EK-kwalificatie 2016
47.	11 oktober 2014	Albanië – Denemarken	1 – 1	EK-kwalificatie 2016
48.	14 oktober 2014	Denemarken – Portugal	0 – 1	EK-kwalificatie 2016
49.	14 november 2014	Servië – Denemarken	1 – 3	EK-kwalificatie 2016
50.	25 maart 2015	Denemarken – Verenigde Staten	3 – 2	Vriendschappelijk
51.	29 maart 2015	Frankrijk – Denemarken	2 – 0	Vriendschappelijk
52.	8 juni 2015	Denemarken – Montenegro	2 – 1	Vriendschappelijk	70'
53.	13 juni 2015	Denemarken – Servië	2 – 0	EK-kwalificatie 2016
54.	8 oktober 2015	Portugal – Denemarken	1 – 0	EK-kwalificatie 2016
55.	11 oktober 2015	Denemarken – Frankrijk	1 – 2	Vriendschappelijk
56.	14 november 2015	Zweden – Denemarken	2 – 1	EK-kwalificatie 2016
57.	17 november 2015	Denemarken – Zweden	2 – 2	EK-kwalificatie 2016
58.	24 maart 2016	Denemarken – IJsland	2 – 1	Vriendschappelijk
59.	29 maart 2016	Schotland – Denemarken	1 – 0	Vriendschappelijk
60.	3 juni 2016	Bosnië en Herzegovina – Denemarken	2 – 2	Kirin Cup 2016
61.	7 juni 2016	Bulgarije – Denemarken	0 – 4	Kirin Cup 2016	72',  74',  82'
62.	31 augustus 2016	Denemarken – Liechtenstein	5 – 0	Vriendschappelijk
63.	4 september 2016	Denemarken – Armenië	1 – 0	WK-kwalificatie 2018	17'
64.	8 oktober 2016	Polen – Denemarken	3 – 2	WK-kwalificatie 2018
65.	11 oktober 2016	Denemarken – Montenegro	0 – 1	WK-kwalificatie 2018
66.	11 november 2016	Denemarken – Kazachstan	4 – 1	WK-kwalificatie 2018	36',  90+2'
67.	26 maart 2017	Roemenië –  Denemarken	0 – 0	WK-kwalificatie 2018
68.	6 juni 2017	Denemarken – Duitsland	1 – 1	Vriendschappelijk	18'
69.	10 juni 2017	Kazachstan  –  Denemarken	1 – 3	WK-kwalificatie 2018	51'
70.	1 september 2017	Denemarken –  Polen	4 – 0	WK-kwalificatie 2018	80'
71.	4 september 2017	Armenië –  Denemarken	1 – 4	WK-kwalificatie 2018	29'
72.	5 oktober 2017	Montenegro  –  Denemarken	0 – 1	WK-kwalificatie 2018	16'
73.	8 oktober 2017	Denemarken –  Roemenië	1 – 1	WK-kwalificatie 2018	60'
74.	11 november 2017	Denemarken –  Ierland	0 – 0	WK-kwalificatie Playoffs 2018
75.	14 november 2017	Ierland –  Denemarken	1 – 5	WK-kwalificatie Playoffs 2018	32',  63',  74'

Bijgewerkt t/m 14 november 2017^[65]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie	Aantal	Jaar
Ajax
Eredivisie	3x	2010/11, 2011/12, 2012/13
KNVB beker	1x	2009/10
Johan Cruijff Schaal	1x	2013
Internazionale
Serie A	1x	2020/21
Manchester United
EFL Cup	1x	2022/23

Individueel

Prijs	Aantal	Jaar
Nederland
Nederlands Talent van het Jaar	1x	2011
Nederlands Bronzen Schoen	1x	2012
Nederlands Zilveren Schoen	1x	2013
Ajax Club van 100	113W	2010/13
Denemarken
Dansk Fodbold Award	3x	2011, 2013, 2014
Deens Talent van het Jaar	1x	2010
Deens Årets Talent[66]	2x	2010, 2011
Deens Årets Talent onder 17	1x	2008
Engeland
Tottenham – Speler van het Jaar	1x	2013/14

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Christian Eriksen.

• Lijst van spelers van Ajax
• Lijst van spelers van Tottenham Hotspur FC
• Lijst van spelers van het Deense voetbalelftal

Voorganger: Gregory van der Wiel 2010

Nederlands Talent van het Jaar 2011

Opvolger: Adam Maher 2012