زمان گذشته (دستور زبان) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زمان گذشته یا زمان ماضی برای بیان رخ دادن رویداد یا وجود حالتی (به‌صورت مثبت یا منفی) در گذشته به‌کار می‌رود و دارای گونه‌های زیر است:[پاورقی ۱]

گذشته ساده (ماضی ساده)[ویرایش]

از (بن گذشته + شناسه‌ی گذشته) استفاده می‌کنیم. برای نمونه:

من رفتم.

گذشتهٔ زنده (ماضی نَقلی)[ویرایش]

  • ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی + ه) + «ام، ای، است، ایم، اید، اند»

مانند: رفته ام، خورده‌ای، ...

گذشتهٔ دور (ماضی بَعید)[ویرایش]

گذشته دور یا ماضی بعید برای بیان کاری که در گذشته پیش از کاری دیگر رخ داده‌است به‌کار می‌رود.

  • ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی + ه) + ماضی ساده از مصدر «بودن»

مثال: رفته بودم، رفته بودی، رفته بود، رفته بودیم، رفته بودید، رفته بودند

گذشتهٔ تکرارنشدنی (استمراری)[ویرایش]

گذشتهٔ تکرارنشدنی برای بیان کاری که در گذشته به‌صورت پیوسته ادامه داشته یا بارها تکرار شده‌است ولی اکنون رخ نمی‌دهد به‌کار می‌رود.

  • در زبان انگلیسی هم گذشته تکرارنشدنی و هم گذشته ساده Simple past tense است.
  • ساختار: ۱. می یا همی + ماضی ساده (میرفتم), (همی‌رفتم/ همی رفتم)؛ ۳. ماضی ساده + ی (رفتمی). دو شکلِ ۲ و ۳ در گذشته مرسوم بوده و امروزه در زبان فارسی معیار کاربرد ندارد.

مثال: ۱. می‌رفتم، می‌رفتی، می‌رفت، می‌رفتیم، می‌رفتید، می‌رفتند ۲. همی‌رفتم، همی‌رفتی، همی‌رفت، همی‌رفتیم، همی‌رفتید، همی‌رفتند ۳. رفتمی، رفتیی/ رفتی‌ای (کم‌کاربرد)، رفتی، رفتیمی، رفتیدی، رفتندی

گذشتهٔ درخواستی (ماضی اِلتِزامی)[ویرایش]

برای بیان کاری در گذشته همراه با احتمال، آرزو، یا التزام به‌کار می‌رود.

مثال: رفته باشم، رفته باشی، رفته باشد، رفته باشیم، رفته باشید، رفته باشند

گذشتهٔ بسیار دور (ماضی ابعد)[ویرایش]

برای بیان عملی در گذشتهٔ بسیار دور و بیشتر در حکایت‌ها استفاده می‌شود.

  • ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی + ه) + ماضی نقلی از مصدر «بودن»

مثال: رفته بوده‌ام، رفته بوده‌ای، رفته بوده‌است (رفته بوده‌است)، رفته بوده‌ایم، رفته بوده‌اید، رفته بوده‌اند

گذشتهٔ زندهٔ پیوسته (ماضی نَقلیِ اِستِمراری)[ویرایش]

فعلی که در گذشته بارها یا برای دوره‌ای انجام شده و اثر آن تا کنون نیز باقی است؛ یعنی تأثیر آن عمل هنوز زنده و قابل درک است.

  • ساختار: می + ماضی نقلی

مثال: می‌رفته‌ام، می‌رفته‌ای، می‌رفته‌است، می‌رفته‌ایم، می‌رفته‌اید، می‌رفته‌اند

گذشتهٔ یادآوری (ماضی مستمر)[ویرایش]

فعلی که در گذشته در حال وقوع بوده و توسط فعل دیگری قطع شده‌است.

  • ساختار: ماضی ساده از مصدر «داشتن» + ماضی استمراریِ فعل موردنظر

مثال: داشتم می‌رفتم، داشتی می‌رفتی، داشت می‌رفت، داشتیم می‌رفتیم، داشتید می‌رفتید، داشتند می‌رفتند

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. شایان ذکر است که این مقاله بر اساس دستورهای سنتی که مفهوم زمان را با مفهوم نمود می‌آمیختند نگاشته شده است و در واقع نمودهای مختلف تحت عنوان زمان معرفی شده‌اند.