Semiotika — Vikipediya

Kommunikasiya
Portal Tarixi
Əsasları
Kommunikasiya nəzəriyyəsi İnformasiya Semiotika Dil Məntiq Sosiologiya
Sahələr
Diskurs təhlili Linqvistika Kütləvi kommunikasiya Təşkilati kommunikasiya Praqmatika Semiotika Sosiolinqvistika
Fənlər
İctimai nitq Diskurs Mədəniyyət Arqumentasiya İnandırma Araşdırma Ritorika
Kateqoriyalar
Əsasları
b m r

Semiotika (yun. σημειωτική) — ən sadə siqnalvermə sistemlərindən tutmuş təbii dillərə və elmin formalaşdırılmış dillərinə qədər işarə sistemlərinin müqayisəli öyrənilməsi ilə məşğul olan fənn. İşarə sisteminin əsas funksiyaları aşağıdakılardır:

1. Məlumatın və mənanın ifadəsinin verilməsi funksiyası,
2. Ünsiyyət funksiyası, yəni dinləyici (oxucu) tərəfindən verilən məlumatın, xəbərin başa düşülməsinin təmin edilməsi, həmçinin fəaliyyətə, hərəkətə sövqetmə, emosional təsir və .s.^[1]

Ədəbiyyatda semiotika[redaktə | mənbəni redaktə et]

Semiotika – mətndə struktur informasiyanı daşıyan işarələrin aşkarlanmasıdır. Struktur-semiotik yanaşma mətni və ümumiyyətlə hər hansı əsəri onun bütün səviyyələrində təhlil etmək üçün ən funksional metodlardan biridir. Bu metodla mətnin strukturunda ilk növbədə dəyişməyən və dəyişən səviyyələr bir-birindən fərqləndirilir. Bu da əsərin süjet və obrazlarının struktur mahiyyət və mexanizmlərini üzə çıxarmağa, eyni zamanda mətnin funksional strukturunu, yəni onun "necə işlədiyini" aşkarlamağa imkan verir.^[2]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]