Robert Havemann - Vikipedi

Robert Havemann
Havemann, 1960
Doğum11 Mart 1910(1910-03-11)
Münih, Bavyera Krallığı, Alman İmparatorluğu
Ölüm09 Nisan 1982 (72 yaşında)
Grünheide, Doğu Almanya
EğitimKaiser Wilhelm Enstitüsü
Kariyeri
DalıKimya
Uluslararası
Dürüstler
Ülkelerine göre

Robert Havemann (Almanca telaffuz: [ˈʁoːbɛʁt ˈhaːvəˌman]; 11 Mart 1910 - 9 Nisan 1982), Doğu Alman kimyager ve muhaliftir.

1929'dan 1933'e kadar Berlin ve Münih'te kimya okudu ve daha sonra Kaiser Wilhelm Enstitüsü'nden fiziksel kimya alanında doktora derecesi aldı.

Havemann, 1932'de Almanya Komünist Partisi'ne (KPD) katıldı ve direniş grubu Avrupa Birliği'nin kurucularından biriydi. 1943'te Gestapo tarafından tutuklanması bu grupla bağlantılıydı. Ölüm cezası aldı, ancak Havemann'ın kimyasal silahlar konusundaki çalışmaları nedeniyle önemli olduğunu ve araştırmayı açıklamasına hala ihtiyaç duyulduğunu ısrarla savunan eski meslektaşlarının müdahalesi nedeniyle infazı sürekli olarak ertelendi. İnfazı o kadar çok ertelendi ki, Brandenburg-Görden Hapishanesi Kızıl Ordu tarafından kurtarılıncaya kadar hayatta kalmayı başardı.[1][2]

Savaştan sonra Berlin'deki Kaiser Wilhelm Fiziksel Kimya ve Elektrokimya Enstitüsü'nün idare başkanı oldu, ancak 1948'de Batı Berlin'deki Amerikan makamlarının siyasi baskıları nedeniyle bu görevinden alındı. Ocak 1950'de laboratuvarından men edilene kadar enstitüde bilimsel çalışmalarına devam etti.

Daha sonra Berlin Humboldt Üniversitesi'nde fiziksel kimya profesörü oldu. 1950'de Volkskammer üyesi oldu ve 1959'da Doğu Almanya'nın ulusal ödüllerinden birini kazandı.

1963'te "Felsefi Sorunların Bilimsel Yönleri" konulu konferans verdi ("Dogmatizmsiz Diyalektik - Komünist İdeolojiye Karşı Doğa Bilimleri" adıyla yayınlandı) ve Batı Almanya'dan bir gazeteye röportaj verdiği için iktidardaki Almanya Sosyalist Birlik Partisi'nden ve üniversiteden atıldı.

Oğlu Florian Havemann (d. 12 Ocak 1952, Doğu Berlin) 1971'de Batı Almanya'ya kaçtı.

Havemann, Stasi'nin Almanca: Zersetzung psikolojik savaş programının bir kurbanıdır.

Çalışmalarına sosyalist eleştirmen olarak devam etti ve 1976'da Grünheide köyündeki evinde ev hapsine alındı. Bu durum 1982'deki ölümüne kadar devam etti. Uzun bir süre akciğer hastalığından muzdarip olduktan sonra öldü.

1989'da Almanya Sosyalist Birlik Partisi tarafından siyasi olarak rehabilite edildi.

2005 yılında Havemann, İsrail Holokost anıtı Yad Vaşem tarafından Uluslararası Dürüstler unvanıyla ödüllendirildi.[3]

Seçilmiş çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1951: Atomtechnik geheim? Hrsg. vom Dt. Friedenskomitee und der Kammer der Technik. Verlag Technik, Berlin 1951, 31 S., Abb.,  Bu makale şu anda kamu malı bir yayından metin içerir: Dictionary of National Biography. Londra: Smith, Elder & Co. 1885–1900. 
  • 1957: Einführung in die chemische Thermodynamik. Hrsg. von Franz X. Eder und Robert Rompe. Deutscher Verlag der Wissenschaften, Berlin 1957, 296 S., 95 Abb.,  Bu makale şu anda kamu malı bir yayından metin içerir: Dictionary of National Biography. Londra: Smith, Elder & Co. 1885–1900. 
  • 1964: Dialektik ohne Dogma? Naturwissenschaft und Weltanschauung. Rowohlt, Reinbek 1964. Erweiterte Ausgabe 1990, hrsg. von Dieter Hoffmann und mit einem Essay von Hartmut Hecht. Dt. Verlag der Wissen., Berlin 1990, ISBN 3-326-00628-4.
  • 1970: Fragen, Antworten, Fragen. Aus der Biographie eines dt. Marxisten. Piper, 1970, ISBN 3-492-01860-2. rororo 1972, ISBN 3-499-11556-5. Aufbau 1990, ISBN 3-351-01775-8.
  • 1971: Rückantworten an die Hauptverwaltung ›Ewige Wahrheiten‹. Hrsg. Hartmut Jäckel. Piper 1971. Erweitert: 287 S., Dt. Verlag der Wissen., 1990, ISBN 3-326-00657-8.
  • 1976: Berliner Schriften. Aufsätze, Interviews, Gespräche und Briefe aus den Jahren 1969 bis 1976. Hrsg. von Andreas W. Mytze. europäische ideen, Berlin 1976.
  • 1976: Über Zensur und Medien. DeutschlandArchiv 1976, S. 798–800.
  • 1978: Ein deutscher Kommunist. Rückblicke und Perspektiven aus der Isolation. Hrsg. von Manfred Wilke. Reinbek, Rowohlt 1978.
  • 1980: Morgen. Die Industriegesellschaft am Scheideweg. Kritik und reale Utopie. Piper-Verlag 1980, ISBN 3-492-02617-6. Kopenhagen 1981,  Bu makale şu anda kamu malı bir yayından metin içerir: Dictionary of National Biography. Londra: Smith, Elder & Co. 1885–1900.  . Stockholm 1981,  Bu makale şu anda kamu malı bir yayından metin içerir: Dictionary of National Biography. Londra: Smith, Elder & Co. 1885–1900.  . Fischer-TB 1982, ISBN 3-596-23472-7. Mitteldeutscher Verlag 1990, ISBN 3-354-00702-8. Edition Zeitsprung 2010, ISBN 978-3-8391-3657-7.[4]
  • 1990: Die Stimme des Gewissens. Texte eines deutschen Antistalinisten. Hrsg. von Rüdiger Rosenthal. Rowohlt, Reinbek 1990, 224 S., ISBN 3-499-12813-6.
  • 1990: Warum ich Stalinist war und Antistalinist wurde. Texte eines Unbequemen. Hrsg. von Dieter Hoffmann und Hubert Laitko. Dietz, Berlin 1990, ISBN 978-3-320-01614-2.
  • 2007: Werner Theuer: Robert Havemann Bibliographie. Im Auftrag der Robert-Havemann-Gesellschaft. Hrsg. und Anhang Bernd Florath. Akademie, Berlin 2007, ISBN 3-05-004183-8, ISBN 978-3-05-004183-4 (Für die Jahre ab 1945 wird auch eine Auswahl von Sekundärliteratur über H. aufgeführt. Der Anhang enthält bisher unveröffentlichte Texte und Dokumente aus der direkten Nachkriegszeit zur Deutschlandkonzeption R.Hs.)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ Bernd Florath. "Die Europäische Union," essay in Johannes Tuchel, Der vergessene Widerstand — zu Realgeschichte und Wahrnehmung des Kampfes gegen die NS-Diktatur, pp. 114-139. (2001) Wallstein Verlag. 978-3-89244-943-0 (Almanca)
  2. ^ Claudia Keller. "Späte Ehre für die selbstlosen Retter" ("Late Honor for the selfless Lifesaver") Der Taggespiel (6 Temmuz 2005) Erişim tarihi: 16 Mart 2010 (Almanca)
  3. ^ "Israel honours memory of anti-Nazi 'European Union'"
  4. ^ Havemann 1980 (Morgen) – Besprechung 26 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. bei umweltdebatte.de
Genel

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Havemann&oldid=30266668" sayfasından alınmıştır