Dez Eunucos – Wikipédia, a enciclopédia livre

Dez Eunucos
Chinês: 十常侍

Os Dez Eunucos, eram influentes eunuco-funcionários da corte imperial do Imperador Ling (168-189 d.C.) na dinastia Han Oriental da China, que tinha formado um grupo.[1] [2] Embora eles são muitas vezes referidos como um grupo de 10, na verdade, foram 12 deles e todos ocuparam o cargo de zhong changshi (中常侍; "Servo Regular Central")[3] para a corte do Imperador Ling.

Os doze eunucos eram: Zhang Rang (張讓), Zhao Zhong (趙忠), Xia Yun (夏惲), Guo Sheng (郭勝), Sun Zhang (孫璋), Bi Lan (畢嵐), Li Song (栗嵩), Duan Gui (段珪), Gao Wang (高望), Zhang Gong (張恭), Han Kui (韓悝) e Song Dian (宋典).[4][5]

Primeiros anos[editar | editar código-fonte]

Dous dos eunucos, Zhang Rang (張讓) e Zhao Zhong (趙忠), passaram a servir no palácio imperial dos Han como servos mantendo o posto de jishi shengzhong (給事省中). Zhang Rang era originário da Comandância de Yingchuan (潁川郡; cerca de presente de dia Xuchang, Henan), enquanto Zhao Zhong era da Comandância de Anping[6] (安平郡; perto da actual Jizhou, Hebei). Eles foram promovidos xiao huangmen (小黃門) durante o reinado do Imperador Huan (146-168). Em 159, Zhao Zhong participou num golpe de estado contra Liang Ji, o mais influente general que tinha monopolizado todo o poder estatal na década de 150 e conseguiu a sua expulsão do poder. Agradecido, o Imperador Huan, nomeou-lhe dirigente dum distrito (都鄉侯). Em 165, Zhao Zhong foi promovido para um nivel secundário (關內侯) e foi-lhe adjudicado um salário anual de 1.000 hu de grãos.[7]

Durante o reinado do Imperador Ling[editar | editar código-fonte]

Durante o reinado do Imperador Ling (168-189), Zhao Zhang e Zhong Rang subiu para a posição de zhong changshi (中常侍) e recebeu títulos do imperador. Eles também eram aliados de outros eunucos influentes, Cao Jie (曹節; morreu 181) e Wang Fu (王甫; morreu 179). Depois de Cao Jie morrer, Zhao Zhong foi designado pela Imperatriz (大長秋).[8] Por volta dessa altura, Zhang Rang e Zhao Zhong, juntamente com outras dez – Xia Yun (夏惲), Guo Sheng (郭勝), Sun Zhang (孫璋), Bi Lan (畢嵐), Li Song (栗嵩), Duan Gui (段珪), Gao Wang (高望), Zhang Gong (張恭), Han Kui (韓悝) e Song Dian (宋典) – todos ocuparam o cargo de zhong changshi (中常侍), além de títulos nobiliários.[5] Os seus familiares e associados, que estavam espalhados pelas províncias e comendadorias do Império Han, foram notáveis pela sua corrupção.[9]

Queda da facção dos eunucos[editar | editar código-fonte]

Quando o Imperador Ling ficou gravemente doente em 189, ele secretamente confiou o seu filho mais novo, Liu Xie, nessa altura com oito anos, a um colaborador próximo e eunuco Jian Shuo.[10][11] Perante a morte do imperador, Jian Shuo tentou pôr Liu Xie no trono mas o seu plano falhou. O filho mais velho do Imperador Ling, na altura com treze anos Liu Bian, tornou-se no imperador e foi conhecido como o Imperador Shao. A Imperatriz Dowager He (mãe do Imperador Shao) e o General-em-comando He Jin[11] (irmão da Imperatriz Dowager He) tornaram-se nos regentes do imperador por ser menor de idade. [12][13]

No estio de 189, após Jian Shuo saber que He Jin e os seus subordinados tramavam matá-lo, ele tentou persuadir os seus aliados eunucos para juntar-se a ele para matar He Jin. Porém, foram persuadidos por Guo Sheng, que era próximo da Imperatriz Dowager He, a rejeitar a ideia de Jian Shuo. Após isto, He Jin pendeu e executou Jian Shuo, tomando controlo das unidades militares que estavam antes sob o seu comando.[14][15] No outono de 189, Yuan Shao sugeriu a He Jin eliminar a facção dos eunucos e consolidar o poder.[14] A Imperatriz Dowager He imediatamente rejeitou a idea porque requeriria o contacto com homens numa base regular, o que ele considerava ofensivo e imodesto. A mãe da Imperatriz Dowager He e He Miao (何苗) tinham sido entregues ao eunucos para os protegerem, pelo que eles também se opuseram fortemente ao plano de He Jin, dizendo que eles deviam muito aos eunucos. (A Imperatriz Dowager He tornou-se na esposa do Imperador Ling porque os eunucos a tinham apoiado.[16]

No oitavo mês lunar de 189, os eunucos planejaram uma acção para assassinar He Jin. Publicaram uma falsa ordem imperial no nome da Imperatriz Dowager He, ordenando He Jin entrar o palácio para vê-la. He Jin caiu na emboscada e morreu nas mãos dos eunucos, que o declararam culpado de traição.[17] Após a morte de He Jin, os seus subordinados Wu Kuang (吳匡) e Zhang Zhang (張璋), juntamente com Yuan Shao, Yuan Shu e outros, lideraram as suas tropas para atormentar o palácio e matar os eunucos em vingança. Eles mataram qualquer homem que parecesse a um eunuco; alguns homens jovens que não tinham pêlos faciais, desesperados, baixaram as calças para provar que não eram eunucos. Durante o ataque, os eunucos tentaram levar a Imperatriz Dowager He, o Imperador Shao e Liu Xie fora do palácio. Lu Zhi interceptou o eunuco Duan Gui (段珪) e salvou a imperatriz dele.[18] Mais de dous mil pessoas morreram no ataque.[19]

Referências

  1. Guanzhong, Luo (27 de maio de 2014). Three Kingdoms, Volume 3: Welcome The Tiger: The Epic Chinese Tale of Loyalty and War in a Dynamic New Translation (em inglês). [S.l.]: Tuttle Publishing. ISBN 9781462914395 
  2. Stories to Caution the World: A Ming Dynasty Collection (em inglês). [S.l.]: University of Washington Press. 1 de setembro de 2012. ISBN 9780295801292 
  3. Sima, Guang; Crespigny, Rafe De (1969). The last of the Han: being the chronicle of the years 181-220 A.D. as recorded in chapters 58-68 of the Tzu-chih Tʼung-chien of Ssu-ma Kuang (em inglês). [S.l.]: Centre of Oriental Studies, Australian National University 
  4. (張讓者,潁川人;趙忠者,安平人也。 ... 是時讓、忠及夏惲、郭勝、孫璋、畢嵐、栗嵩、段珪、高望、張恭、韓悝、宋典十二人,皆為中常侍, ...) Houhanshu vol. 78.
  5. a b Luo, Guanzhong (14 de junho de 2004). San Guo Yan Yi (em inglês). [S.l.]: University of California Press. ISBN 9780520224780 
  6. Ancient and Early Medieval Chinese Literature (vol.3 & 4): A Reference Guide, Part Three & Four (em inglês). [S.l.]: BRILL. 22 de setembro de 2014. ISBN 9789004271852 
  7. (少皆給事省中,桓帝時為小黃門。忠以與誅梁兾功封都鄉侯。延熹八年,黜為關內侯,食本縣租千斛。) Houhanshu vol. 78.
  8. (靈帝時,讓、忠並遷中常侍,封列侯,與曹節、王甫等相為表裏。節死後,忠領大長秋。) Houhanshu vol. 78.
  9. (是時讓、忠及夏惲、郭勝、孫璋、畢嵐、栗嵩、段珪、高望、張恭、韓悝、宋典十二人,皆為中常侍,封侯貴寵,父兄子弟布列州郡,所在貪殘,為人蠹害。) Houhanshu vol. 78.
  10. San, Tan Koon (15 de agosto de 2014). Dynastic China: An Elementary History (em inglês). [S.l.]: The Other Press. ISBN 9789839541885 
  11. a b Yee, Chan Joon. Three Kingdoms - a modern interpretation Book 1: Opportunists Scavenging The Remnants of the Han Dynasty (em inglês). [S.l.]: Dewdrop Publications 
  12. (六年,帝疾篤,屬協於蹇碩。碩旣受遺詔,且素輕忌於進兄弟,及帝崩,碩時在內,欲先誅進而立協。及進從外入,碩司馬潘隱與進早舊,迎而目之。進驚,馳從儳道歸營,引兵入屯百郡邸,因稱疾不入。碩謀不行,皇子辯乃即位,何太后臨朝,進與太傅袁隗輔政,錄尚書事。) Houhanshu vol. 69.
  13. (中平六年,帝崩,皇子辯即位,尊后為皇太后。太后臨朝。) Houhanshu vol. 10 (Part 2).
  14. a b Guanzhong, Luo (20 de maio de 2014). Three Kingdoms, Volume 1: The Sacred Oath: The Epic Chinese Tale of Loyalty and War in a Dynamic New Translation (em inglês). [S.l.]: Tuttle Publishing. ISBN 9781462914371 
  15. (進素知中官天下所疾,兼忿蹇碩圖己,及秉朝政,陰規誅之。 ... 進乃使黃門令收碩,誅之,因領其屯兵。) Houhanshu vol. 69.
  16. (袁紹復說進曰:「前竇武欲誅內寵而反為所害者, ... 我柰何楚楚與士人對共事乎?」進難違太后意,且欲誅其放縱者。紹以為中官親近至尊,出入號令,今不悉廢,後必為患。而太后母舞陽君及苗數受諸宦官賂遺,知進欲誅之。數白太后,為其障蔽。又言:「大將軍專殺左右,擅權以弱社稷。」太后疑以為然。中官在省闥者或數十年,封侯貴寵,膠固內外。進新當重任,素敬憚之,雖外收大名而內不能斷,故事乆不決。) Houhanshu vol. 69.
  17. (八月,進入長樂白太后,請盡誅諸常侍以下,選三署郎入守宦官廬。諸宦官相謂曰:「大將軍稱疾不臨喪,不送葬,今欻入省,此意何為?竇氏事竟復起邪?」又張讓等使人潛聽,具聞其語,乃率常侍段珪、畢嵐等數十人,持兵竊自側闥入,伏省中。及進出,因詐以太后詔召進。入坐省闥,讓等詰進曰:「天下憒憒,亦非獨我曹罪也。先帝甞與太后不快,幾至成敗,我曹涕泣救解,各出家財千萬為禮,和恱上意,但欲託卿門戶耳。今乃欲滅我曹種族,不亦太甚乎?卿言省內穢濁,公卿以下忠清者為誰?」於是尚方監渠穆拔劔斬進於嘉德殿前。讓、珪等為詔,以故太尉樊陵為司隷校尉,少府許相為河南尹。尚書得詔板,疑之,曰:「請大將軍出共議。」中黃門以進頭擲與尚書,曰:「何進謀反,已伏誅矣。」) Houhanshu vol. 69.
  18. (進部曲將吳匡、張璋,素所親幸,在外聞進被害,欲將兵入宮,宮閤閉。袁術與匡共斫攻之,中黃門持兵守閤。會日暮,術因燒南宮九龍門及東西宮,欲以脅出讓等。讓等入白太后,言大將軍兵反,燒宮,攻尚書闥,因將太后、天子及陳留王,又劫省內官屬,從複道走北宮。尚書盧植執戈於閣道䆫下,仰數段珪。段珪等懼,乃釋太后。太后投閣得免。) Houhanshu vol. 69.
  19. (匡遂引兵與董卓弟奉車都尉旻攻殺苗,弃其屍於苑中。紹遂閉北宮門,勒兵捕宦者,無少長皆殺之。或有無須而誤死者,至自發露然後得免。死者二千餘人。) Houhanshu vol. 69.