Zygmunt Butkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zygmunt Butkiewicz (ur. 14 sierpnia 1872, zm. 16 lipca 1935 w Poznaniu) – polski wiolonczelista i pedagog muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1896-1917 był członkiem działającego w Rosji w pałacu Oranienbaum kwartetu smyczkowego księcia Georga Mecklenburg-Strelitz, wnuka cara Piotra I. 31 marca 1902 wykonał wraz z Siergiejem Rachmaninowem sonatę na wiolonczelę i fortepian op. 19 tegoż kompozytora.

Po rewolucji październikowej 1917 zamieszkał w Polsce.

Był zaprzyjaźniony z Mieczysławem Karłowiczem. Był jurorem I Konkursu Chopinowskiego 1927, w latach 1926-1929 dyrektorem Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu^[1]. Koncertował w wielu krajach Europy. Recenzenci podkreślali wspaniałe opanowanie instrumentu, niezawodność techniki, piękny, ciepły, idealnie czysty ton.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Akademia Muzyczna w Poznaniu. amuz.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-03)].