Ziabki (sielsowiet Ziabki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ziabki
Зябкі
Зябки
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Ziabki

Populacja (2009)
• liczba ludności


264[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ziabki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Ziabki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Ziabki”
Ziemia55°15′34″N 28°10′08″E/55,259444 28,168889

Ziabki (biał. Зябкі; ros. Зябки) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Ziabki.

Znajduje tu się stacja kolejowa Ziabki, położona na linii PołockMołodeczno.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów miasteczko w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W 1919 roku pod Ziabkami miały miejsce walki polskiej 1 Dywizji Piechoty Legionów z oddziałami sowieckimi w pierwszym roku wojny polsko-bolszewickiej[3].

 Osobny artykuł: Bitwa pod Ziabkami (1919).

W latach 1921–1945 osada Ziabki oraz osada kolejowa Ziabki leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Prozoroki[4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało:

  • osadę – 164 osoby, 75 było wyznania rzymskokatolickiego, 24 prawosławnego a 65 mojżeszowego. Jednocześnie 149 mieszkańców zadeklarowało polską, 13 białoruską, 1 żydowską a 1 inną przynależność narodową. Były tu 22 budynki mieszkalne[5]. W 1931 w 60 domach zamieszkiwało 339 osób[6].
  • osadę kolejową – 56 osób, 31 były wyznania rzymskokatolickiego a 25 prawosławnego. Jednocześnie 41 mieszkańców zadeklarowało polską a 15 białoruską przynależność narodową. Było tu 6 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 w 6 domach zamieszkiwało 57 osób[6].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Bobrowszczyźnie i prawosławnej w Psuji. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Ziabkach[7].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[8][9]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[10].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Ziabki, miasteczko, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 586.
  3. Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004, s. 477-478. ISBN 83-7399-096-8.
  4. gmina wiejska Prozoroki. Radzima. [dostęp 2019-08-08]. (pol.).
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 70.
  6. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 24.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 2002.
  8. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  9. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-03].
  10. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]