Zbigniew Zieliński (ur. 1928) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 28 lipca 1928 |
---|---|
Poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji | |
Okres | od 2 kwietnia 1980 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Zbigniew Zieliński (ur. 28 lipca 1928 w Nowym Mieście nad Drwęcą) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji, prezes Polskiego Związku Katolicko-Społecznego w latach 1984–1986
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W okresie okupacji był członkiem harcerskiej konspiracyjnej organizacji młodzieżowej w Milanówku oraz brał udział w kursach tajnego nauczania na poziomie szkoły średniej. W 1954 uzyskał tytuł zawodowy magistra ekonomii w Szkole Głównej Planowania i Statystki. W latach 1949–1962 pracował w instytucjach wydawniczo-poligraficznych. Od 1957 współuczestniczył w organizowaniu działalności gospodarczej dla finansowania stowarzyszeń i wydawnictw katolickich, tzw. ruchu Znak. Był współtwórcą przedsiębiorstwa przemysłowego Libella. Od 1967 był członkiem Prezydium Komisji Koordynacyjnej Działalności Gospodarczej Organizacji Społecznych przy Ministerstwie Handlu Wewnętrznego i Usług. W latach 1973–1980 zasiadał w Stołecznej Radzie Narodowej. W 1980 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Inowrocław z ramienia Polskiego Związku Katolicko-Społecznego. Zasiadał w Komisji Handlu Wewnętrznego, Drobnej Wytwórczości i Usług, Komisji Pracy i Spraw Socjalnych, Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz w Komisji Do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw. W 1985 uzyskał reelekcję z Listy Krajowej. W Sejmie IX kadencji zasiadał w Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich, Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, Komisji Skarg i Wniosków, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z realizacją drugiego etapu reformy gospodarczej oraz w Komisji Nadzwyczajnej do kontroli wdrażania programu realizacyjnego drugiego etapu reformy gospodarczej.
W 1981 zasiadł w Zarządzie Krajowym Polskiego Związku Katolicko-Społecznego. Od lipca 1983 był jego wiceprezesem, a od listopada 1984 do marca 1986 prezesem.
Autor wielu artykułów poświęconych problemom gospodarczym publikowanych w periodykach zawodowych oraz książki monograficznej dotyczącej przemysłu poligraficznego.
Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła IX kadencji
- Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. IX kadencja (opracowanie zespół redakcji „Rzeczpospolitej”), Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, Warszawa 1986, s. 554 (krótki biogram ze zdjęciem)
- A. Kępiński, Z. Kilar, Kto jest kim w Polsce – inaczej, część II, Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 1986, s. 441