French
DeutschZbigniew Zbikowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Zbigniew Zbikowski, 2013 | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 marca 1952 |
|---|---|
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
Zbigniew Zbikowski, właśc. Żbikowski (ur. 6 marca 1952 w Skrwilnie) – polski dziennikarz i pisarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1976 r. ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Opolskiego. Aktywność dziennikarską rozpoczął w okresie studiów (współpraca z prasą studencką i regionalną). W 1976 r. zadebiutował jako prozaik w miesięczniku Opole[1]. Po studiach nauczyciel fizyki w liceach ogólnokształcących w Otmuchowie i Rypinie. Od 1978 r. zatrudniony jako dziennikarz; najpierw prasy lokalnej (Włocławek, Bydgoszcz), następnie krajowej (m.in. reporter w Tygodniku Pracy Twórczej Radar, dziennikarz w miesięczniku Konfrontacje[1]) i emigracyjnej (miesięcznik Pogląd, Berlin Zachodni[1]; ostatni redaktor naczelny czasopisma[2]). W latach 1996–2002 na różnych stanowiskach w dzienniku Życie[1] (m.in. edytor w dz. zagr., kierownik dz. reportażu, kierownik dodatku Ludzie). W 2007 r. był redaktorem naczelnym odrodzonego na krótko Tygodnika Warszawskiego[3].
W latach 1998–2000 prowadził zajęcia z reportażu w Collegium Civitas (Laboratorium Reportażu), następnie, w latach 2002–2012, w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego[4]. W latach 2008–2010 redaktor naczelny pisma warsztatowego ID UW PDF[5].
Jako dziennikarz specjalizował się w reportażach. Publikował je m.in. w Radarze, Polityce[6], Poglądzie[7], Życiu[8].
Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[1][9] i prezesem Oddziału Warszawskiego SPP w kadencji 2021-2024[10].
Od 2010 r. publikuje jako Zbigniew Zbikowski, wracając w tej formie do rodowego nazwiska, zmienionego w jego rodzinie po wojnie w rezultacie administracyjnej pomyłki.
Twórczość prozatorska[edytuj | edytuj kod]
- Berlin Blue, Warszawa, WFW 2012; ISBN 978-83-7805-042-1[1]; Edipresse Polska 2015; ISBN 978-83-7945-158-6[11]
- Transprussia, Warszawa, Edipresse Polska 2013; ISBN 978-83-7769-827-3[1]
- Berlin Indigo, Warszawa, Edipresse Polska 2015; ISBN 978-83-7989-572-4[12]
- Seria Willa Morena, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-183-2[13]
- Fotografia w oknie, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-184-9
- Samolot do Rzymu, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-185-6
- Czwarta tajemnica, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-186-3
- Piękny świdermajer, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-187-0
- Włoska rozsypanka, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-188-7
- Espresso dla czworga, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-189-4
- Najdłuższy cień, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-190-0
- Smutek w sierpniu, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-191-7
- Rozrzucone nasiona, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-192-4
- Sposób na Włocha, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-193-1
W 2015 powieść Transprussia znalazła się w polskim finale „Europejskiej Nagrody Literackiej”[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Zbigniew Żbikowski. Independent.pl. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Autorzy Poglądu. poglad-berlinwest.de. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Niebawem powstanie nowy tygodnik katolicki. „Niedziela”, 30 sierpnia 2008. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Specjalizacja Prasowa – Pracownicy specjalizacji. Instytut Dziennikarstwa. [dostęp 2014-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-11)].
- ↑ Stół z powyłamywanymi. „PDF”. 3 (25)/2010. ISSN 1898-3480. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Zbigniew Żbikowski – artykuły. polityka.pl. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Zbigniew Zbikowski: Reportaż z Kazachstanu. poglad-berlinwest.de, 8 sierpnia 2008. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Trzy kilometry do Europy. „Życie”, 15 – 16 kwietnia 2000. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Zbigniew Zbikowski. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Oddział Warszawa. [dostęp 2014-01-24].
- ↑ Zarząd Oddziału | Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [online], sppwarszawa.pl [dostęp 2021-12-28].
- ↑ Zbigniew Zbikowski „Berlin Blue”, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. sppwarszawa.pl. [dostęp 2015-10-13].
- ↑ Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawa.
- ↑ Saga rodzinna Willa Morena - Kolekcje [online], hitsalonik.pl [dostęp 2020-03-11].
- ↑ Stowarzyszenie Pisarzy Polskich.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mirosław Krajewski: Rypinie, grodzie cichy. Albumowa monografia miasta, Wszechnica Edukacyjna i Wydawnicza „Verbum”, Rypin 2012, s. 242; biogram "Zbigniew Żbikowski"; ISBN 978-83-88701-54-2