Wybrzeże Słowińskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wybrzeże Słowińskie

Karwieńskie Błoto Drugie
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Nizina Środkowoeuropejska
Podprowincja	Pobrzeża Południowobałtyckie
Makroregion	Pobrzeże Koszalińskie
Mezoregion	Wybrzeże Słowińskie
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska woj. zachodniopomorskie woj. pomorskie

Wybrzeże Słowińskie (kaszb. Słowińsczé Ùbrzeżé) (313.41) – mezoregion fizycznogeograficzny, najbardziej wysunięta na północ, nadmorska część Pobrzeża Koszalińskiego, zajmująca powierzchnię 1123 km². Najwyższe wzniesienie to Rowokół (114,8 m n.p.m). Rozciągnięta od Kołobrzegu na zachodzie po Karwię na wschodzie. Krajobraz to głównie nadmorskie wydmy, bagna i jeziora (np. Łebsko). Region słabo zaludniony, większe miasta – Kołobrzeg, Łeba, Ustka, Darłowo. Na terenie wybrzeża Słowińskiego leży Słowiński Park Narodowy.