Wyższa Szkoła Nauczycielska w Szczecinie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wyższa Szkoła Nauczycielska w Szczecinie
Data założenia

1968

Data likwidacji

30 września 1973

Typ

publiczna

Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Adres

Szczecin

brak współrzędnych

Wyższa Szkoła Nauczycielska w Szczecinie – państwowa uczelnia zawodowa w Szczecinie, powstała w 1968 roku obok istniejącego od 1958 roku II Studium Nauczycielskiego (zob. historia Liceum Pedagogicznego nr 1), jako trzyletnia szkoła wyższa. Na stanowisko rektora powołano historyka, prof. Henryka Lesińskiego[1]. WSN składała się z czterech wydziałów:

  • Humanistycznego,
  • Matematyczno-Przyrodniczego,
  • Nauczania Początkowego,
  • Wychowania Fizycznego.

W ciągu pięciu lat funkcjonowania WSN wykształciła około 900 nauczycieli i pracowników kultury.

1 października 1973 roku została przekształcona w Wyższą Szkołę Pedagogiczną, która 21 lipca 1984 roku weszła w skład powstającego Uniwersytetu Szczecińskiego[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Prof. Henryk MIchał Lesiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-10-11].
  2. ↑ Danuta Koźmian: Rozwój Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie w latach 1968–1983. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe WSP w Szczecinie, 1985, s. 212.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wyższa_Szkoła_Nauczycielska_w_Szczecinie&oldid=71534084”