Wiktor Rozow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiktor Rozow
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1913 lub 21 sierpnia 1913
Jarosław

Data i miejsce śmierci

28 września 2004
Moskwa

Zawód

scenarzysta

Odznaczenia
Nagroda Państwowa ZSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów
Grób Wiktora Rozowa na Cmentarzu Wagańkowskim

Wiktor Rozow (ros. Розов, Виктор Сергеевич ur. 21 sierpnia 1913 w Jarosławiu, zm. 28 września 2004 w Moskwie) – rosyjski dramaturg i scenarzysta.

Skończył szkołę w Kostromie i pracował w miejscowej fabryce tekstylnej, a od 1934 mieszkał w Moskwie, gdzie w 1938 ukończył szkołę przy Teatrze Rewolucji Moskiewskim Teatrze Akademickim im. Majakowskiego) i przystąpił do trupy teatralnej. W 1952 ukończył studia w Instytucie Literackim im. Gorkiego w Moskwie, w którym od 1958 kierował seminarium dramaturgii (od 1973 jako profesor). W lipcu 1941, po ataku Niemiec na ZSRR, wstąpił do dywizji pospolitego ruszenia. Został ciężko ranny, później wrócił do Kostromy. Twórca scenariusza filmu Lecą żurawie (Letiat żurawli) (1957) na podstawie własnej sztuki teatralnej "Wiecznie żywi" (Wieczno żiwyje). Napisał także sztuki teatralne "Aranżer", "Od wieczora do południa" (S wieczera do połdnia), "Kabanczyk", "Gniazdo głuszca", "Cztery krople". W 1967 otrzymał Nagrodę Państwową ZSRR[1]. Był odznaczony m.in. Orderem Za Zasługi dla Ojczyzny III klasy, Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasy, Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy i Orderem Przyjaźni Narodów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Биография Виктора Розова - РИА Новости, 01.03.2020 [online], ru/20130821/957477801.html [dostęp 2024-04-26] (ros.).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]