Więzozrost piszczelowo-strzałkowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Więzozrost piszczelowo-strzałkowy (łac. syndesmosis tibiofibularis), alternatywnie staw piszczelowo-strzałkowy (łac. articulatio tibiofibularis) – w anatomii człowieka, dolna część ścisłego, ale sprężystego, połączenia kości piszczelowej i strzałki. Na połączenie kości goleni składa się ponadto część górna – staw piszczelowo-strzałkowy oraz w części środkowej – błona międzykostna goleni.

Charakterystyka ogólna[edytuj | edytuj kod]

Więzozrost łączy wcięcie strzałkowe dolnego końca kości piszczelowej z powierzchnią przyśrodkową dolnego końca strzałki.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnie kostne stykają się bezpośrednio blaszkami okostnej, niekiedy tylko w części przedniej powleczone są chrząstką szklistą. Między powierzchnie kostne wpukla się maziowa wypustka jamy stawu skokowego górnego. Torebki stawowej brak, od przodu i od tyłu więzozrost obejmowany jest przez silne pasma tkanki włóknistej. Odpowiednio są to: więzadło piszczelowo-strzałkowe przednie (łac. ligamentum tibiofibulare anterius) i więzadło piszczelowo-strzałkowe tylne (łac. ligamentum tibiofibulare posterius; inaczej więzadło kostki bocznej, łac. ligamentum malleoli lateralis). Więzadła piszczelowo-strzałkowe biegną skośnie ku dołowi i ku bokowi kończąc się na, odpowiednio, przedniej lub tylnej powierzchni kostki bocznej.

Ruchomość[edytuj | edytuj kod]

Przy zgięciu grzbietowym stopy więzozrost umożliwia nieznaczne odchylenie boczne obu kostek.

Rola[edytuj | edytuj kod]

Sprężystość połączenia między kośćmi goleni stanowić ma zabezpieczenie przed złamaniami strzałki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Michał Reicher: Połączenia kości goleni • Więzozrost piszczelowo-strzałkowy. W: Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 600–1. ISBN 83-200-2110-3.