Wazhen Manasian – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wazhen Manasian
Pełne imię i nazwisko

Wazhen Hnatowycz Manasian

Data i miejsce urodzenia

13 marca 1958
Duszanbe

Data śmierci

styczeń 2024

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Czajka Duszanbe
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1979 Politechnik Duszanbe ? (?)
1980–1992 Pomir Duszanbe 425+ (131)
1992 Zenit Petersburg 4 (0)
1992–1995 Worskła Połtawa 70 (19)
1995 Nywa-Kosmos Mironówka 2 (0)
1996 Industrija Borowsk 19 (6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992  Tadżykistan 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003–2004 Wołoczanin-Ratmir Wysznij Wołoczok
2005 Czernomoriec Noworosyjsk
2008 Stal Dnieprodzierżyńsk
2009–2010 FK Wełyka Bahaczka
2011 Lokomotiv Taszkent
2013–2014 Lokomotiv Taszkent (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wazhen Hnatowycz Manasian, ukr. Вазген Гнатович Манасян, ros. Вазген Игнатович Манасян, Wazgien Ignatowicz Manasian (ur. 13 marca 1958, w Duszanbe, Tadżycka SRR, zm. w styczniu 2024[1]) – ukraiński piłkarz pochodzenia tadżyckiego, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Czajka Duszanbe. Pierwsi trenerzy Walerij Fajzrachmanow i Walerij Korczejew. W 1978 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Politechnik Duszanbe, reprezentujący miejscowy Instytut Politechniczny, w którym studiował w latach 1975-1979. We wrześniu 1979 został zaproszony do Pomiru Duszanbe, barw którego bronił przez 12 lat. W 1988 roku zdobył mistrzostwo Pierwoj ligi ZSRR i awansował do Wyższej Ligi. Po rozpadzie ZSRR w kwietniu 1992 przeszedł do Zienitu Petersburg, ale rozegrał tylko 4 gry po czym doznał ciężką kontuzję i latem 1992 kontakt został anulowany. Po zakończeniu leczenia w październiku 1992 został piłkarzem Worskły Połtawa, a potem otrzymał obywatelstwo ukraińskie. W 1995 występował w drugoligowym klubie Nywa-Kosmos Mironówka. W 1996 zakończył karierę piłkarza w rosyjskim zespole Industrija Borowsk.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1992 rozegrał jeden mecz w narodowej reprezentacji Tadżykistanu[2].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął karierę szkoleniowca. Od lipca 2003 do 31 grudnia 2004 trenował Wołoczanin-Ratmir Wysznij Wołoczok[3]. Potem do 16 października 2005 prowadził Czernomoriec Noworosyjsk[4]. 22 czerwca 2008 został mianowany na stanowisko głównego trenera Stali Dnieprodzierżyńsk, którym kierował do 14 sierpnia 2008[5][6]. W 2009-2010 trenował zespół amatorski FK Wełyka Bahaczka. W 2011 stał na czele uzbeckiego Lokomotivu Taszkent[7]. Od 2013 pomagał trenować Lokomotiv.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Pomir Duszanbe

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • król strzelców Pierwoj ligi ZSRR: 1986 (27 goli)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]