Vicente de Valverde – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vicente de Valverde
ilustracja
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

1498
Oropesa

Data i miejsce śmierci

1541
Puná

Biskup Cuzco
Okres sprawowania

1537

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki

Inkardynacja

Dominikanie

Śluby zakonne

1524

Nominacja biskupia

1537

Vicente de Valverde, Vincent de Valverde (ur. pod koniec XV wieku w Oropesie, zm. 31 października 1541 na wyspie Puná k. Guayaquil) – hiszpański dominikanin, uczestnik konkwisty, biskup Cuzco.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Francisca de Valverde i Any Alvarez de Vallegada. Od kwietnia 1524 należał do zakonu dominikanów w Salamance, 1529 towarzyszył Francisco Pizarro w jego wyprawie mającej na celu zdobycie Peru. Przed bitwą pod Cajamarca 16 listopada 1532 na polecenie Pizarra usiłował nakłonić władcę Inków Atahualpę do uznania władzy Hiszpanów. W lipcu 1533 prowadził proces Atahualpy, w którym skazał go na śmierć; następnie ochrzcił Atahualpę przed egzekucją. Gdy król Hiszpanii Karol V dowiedział się o zwycięstwie Hiszpanów nad Inkami, mianował ks. Valverde pierwszym biskupem Cuzco, co w styczniu 1537 zatwierdził papież Paweł III. Po śmierci Pizarra Valverde udał się do Panamy, w drodze zatrzymując się na wyspie Puná, gdzie został pojmany i stracony przez Indian.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]