French
DeutschVIII Korpus Wielkiej Armii – Wikipedia, wolna encyklopedia
VIII Korpus Wielkiej Armii – jeden z korpusów Wielkiej Armii I Cesarstwa Francuskiego, nazywany czasem w literaturze „Korpusem wirtemberskim”.
Korpus wirtemberski[edytuj | edytuj kod]
Po kapitulacji Austriaków pod Ulm siły francuskie posuwały się w kierunku Wiednia. Wielka Armia miała problemy z zaopatrzeniem, tym bardziej że Rosjanie zostawiali za sobą spaloną ziemię. Napoleon I Bonaparte postanowił więc z części wojsk stworzyć korpus operujący na lewym brzegu Dunaju, powierzając dowództwo marszałkowi Édouardowi Mortier. Tak powstał VIII Korpus Wielkiej Armii.
Marszałek Mortier stanął na czele związku składającego się z czterech jednostek pochodzących z różnych korpusów:
- Dywizja Gazana (dotąd jako 2 Dywizja V Korpus Wielkiej Armii Jeana Lannesa), będąca do wykorzystania natychmiast, liczyła ok. 6 000 ludzi i stanowiła awangardę nowego korpusu.
- Dywizja Duponta (dotąd jako 1 Dywizja VI Korpus Wielkiej Armii Michela Neya), oddalona o ok. jeden dzień marszu, już uczestnicząca w walkach pod Ulm, liczyła ok. 4 000 ludzi pod bronią.
- Dywizja Jean-Baptiste Dumonceau (dotąd jako 3 Dywizja II Korpus Wielkiej Armii Marmonta), złożona w oddziałów batawskich i licząca ok. 5 000 żołnierzy, posuwała się w ariergardzie.
- Dodatkowo dywizja dragonów gen. Dominique’a Kleina miała dołączyć do Mortiera na lewym brzegu Dunaju. Nie otrzymała jednak na czas odpowiednich rozkazów i zmieniła trasę marszu tak, że do VIII korpusu dotarł tylko 4 regiment dragonów.
Skład w listopadzie 1805[edytuj | edytuj kod]
- dowódca: marszałek Édouard Mortier
- szef sztabu: gen. bryg. Nicolas Godinot
- Dywizja - Gazan (2 Dywizja V Korpusu WA): generałowie brygady: Campana, Graindorge
Razem: ok. 6000 ludzi, 3 działa
- Dywizja - Dupont (1 Dywizja VI Korpusu WA): generałowie brygady: Rouyer, Jean Gabriel Marchand
- 9 p.p. lekkiej - 2 bataliony
- 32 p.p. liniowej - 2 bataliony
- 96 p.p. liniowej - 2 bataliony (nie brał udziału w bitwie pod Dürrenstein)
- 1 p. huzarów - 3 szwadrony
Razem: ok. 4000 ludzi, 8 dział
- Dywizja - Jean-Baptiste Dumonceau (3 Dywizja II Korpusu WA)
oddziały batawskie, ok. 5000 ludzi (nie wzięła udziału w bitwie pod Dürrenstein, przybyła na pole walki pod wieczór 11 listopada).
- Dywizja dragonów - Dominique Klein: tylko 4 regiment dragonów wziął bitwie pod Dürrenstein.
Wojna z Rosją 1812- orde de bataille 22 VI 1812[edytuj | edytuj kod]
- dowódca - Hieronim Bonaparte potem gen. Jean Andoche Junot
- szef sztabu - adiutant-kmendant Jean Revest
- 23 Dywizja Piechoty - gen. Jean Victor Tharreau
- 24 Dywizja Piechoty - gen. Adam Louis Ochs
- Kawaleria korpuuśna - gen. Chabert
Razem: 19 000 ludzi i 34 armaty
Odtworzenie korpusu w 1813[edytuj | edytuj kod]
Mimo totalnej klęski Napoleona w wyprawie moskiewskiej książę Poniatowski przystąpił do odtwarzania armii. Stosując metody kościuszkowskie: intensywny pobór dymowy i wcielając bataliony gwardii narodowej do pułków liniowych uzyskał doskonałe efekty. Stary żołnierz tworzył doskonałe kadry, a rekrut prędko stawał się doświadczonym żołnierzem.
Powołany przez Napoleona dekretem z marca 1813, w czerwcu przejęty na żołd francuski.
Dowódcą korpusu mianowano księcia Józefa Poniatowskiego a szefem sztabu gen. Aleksandra Rożnieckiego.
Artylerią korpusu dowodził płk Jakub Redel, wojskami inżynieryjnymi płk Jean-Baptiste Mallet de Grandville. Wraz ze służbami korpus liczył ok. 10 000 ludzi i 36 dział.
Uczestniczył w walkach do 19 października, kiedy na skutek przeważających strat ludzkich i śmierci dowódcy przestał istnieć.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko polskie. Księstwo Warszawskie. 1807-1814. 1905.
- Marian Kukiel, Dzieje oręża polskiego w epoce napoleońskiej 1795-1815, Poznań 1912;
- Gabriel Zych, Armia Księstwa Warszawskiego 1807-1812.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
| Działania zbrojne |
|
|---|---|
