Ulrich Grauert – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ulrich Grauert

Generaloberst der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1889 Berlin, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	15 maja 1941 okolice Saint-Omer, Francja
Przebieg służby
Siły zbrojne	Luftstreitkräfte Luftwaffe
Jednostki	1 Dywizja Lotnicza 1 Korpus Lotniczy
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, II wojna światowa
Odznaczenia

Ulrich Grauert (ur. 6 marca 1889 w Berlinie, zm. 15 maja 1941 koło Saint-Omer) – niemiecki lotnik wojskowy, generał pułkownik (Generaloberst) Luftwaffe. Zginął zestrzelony przez polskich myśliwców z Dywizjonu 303 nad Francją.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ulrich Grauer w wieku 20 lat wstąpił do służby wojskowej w Cesarstwie Niemieckim. Początkowo służył w artylerii, a podczas I wojny światowej przeniósł się do lotnictwa, gdzie latał jako obserwator^[1]. Po wojnie kontynuował służbę w Reichswehrze w artylerii, z uwagi na zakaz posiadania lotnictwa wojskowego przez Niemcy^[1].

Po dojściu Hitlera do władzy i odrzuceniu ograniczeń traktatowych, Grauert został przeniesiony do Ministerstwa Lotnictwa. Od 1 sierpnia 1938 dowodził 1 Dywizją Lotniczą (1. Flieger-Division) w 1 Flocie Powietrznej^[1]. Po kampanii w Polsce, 11 października 1939 1 Dywizja Lotnicza została przekształcona w 1. Korpus Lotniczy (I Fliegerkorps) w 2. Flocie Powietrznej (Luftflotte 2). Dowodził 1. Korpusem podczas kampanii francuskiej i bitwy o Anglię w 1940 roku^[1].

15 maja 1941 samolot transportowy Junkers Ju 52 wiozący Grauerta wraz z osobami towarzyszącymi na inspekcję jednostek na wybrzeżu francuskim został przechwycony przez myśliwce Spitfire polskiego Dywizjonu 303, wykonujące misję Rhubarb nad Francją. Samolot został zestrzelony wspólnie przez F/lt Jerzego Jankiewicza i sierżanta Wacława Giermera około 5 km na wschód od Saint-Omer, wskutek czego cała załoga zginęła^[1].

Grauert został pochowany na francuskim cmentarzu w Nampcel^[1]. Był najwyższym stopniem żołnierzem niemieckim zabitym przez polskich żołnierzy podczas wojny^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie^[2]
• Okucie Ponownego Nadania Krzyża Żelaznego II Klasy^[2]
• Okucie Ponownego Nadania Krzyża Żelaznego I Klasy^[2]
• Odznaka za Służbę Wojskową I Klasy^[2]
• Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (29 maja 1940)^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Grzegorz Śliżewski. Generał na celowniku. „Lotnictwo z szachownicą”. Nr 53 (3/2014), s. 19-20, październik 2014. Wrocław: Wydawnictwo Sanko. ISSN 1643-5702.