Johannes Frießner – Wikipedia, wolna encyklopedia
generał pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | dowódca: |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Johannes Frießner (ur. 22 marca 1892 w Chemnitz, zm. 26 czerwca 1971 w Bad Reichenhall) – niemiecki oficer Wehrmachtu w randze generalobersta. Służył w czasie I i II wojny światowej. Za swoją służbę został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu.
Freißner został zaciągnięty do Armii Cesarstwa Niemieckiego w 1911 roku i po wzorowej służbie w czasie I wojny światowej, służył dalej w Reichswerze.
W czasie II wojny światowej był kolejno dowódcą 102 Dywizji Piechoty, 23 Korpusu Armijnego (od 1942), Grupy Armii „Północ” oraz Grupy Armii „Południowa Ukraina”.
Po zakończeniu wojny był do 1947 więziony przez Amerykanów[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Żelazny (1914)
- II klasa (15 września 1914)
- I klasa (19 września 1916)
- Odznaka za Rany – czarna (1918)
- Zapinka do Krzyża Żelaznego (1939)
- II klasa (27 lipca 1942)
- I klasa (21 sierpnia 1942)
- Krzyż Niemiecki – złoty (9 czerwca 1943)
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu
- Krzyż Rycerski (23 lipca 1943)
- 445. Liście Dębu (9 kwietnia 1944)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Żerko , Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 135, ISBN 978-83-63795-77-1 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Walther-Peer Fellgiebel (2000), Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Podzun-Pallas. ISBN 3-7909-0284-5.