Ulica Władysława Kunickiego w Lublinie – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica W. Kunickiego

Za Cukrownią, Dziesiąta
Widok na ulicę z wiaduktu kolejowego
Państwo	Polska
Miejscowość	Lublin
Długość	3200m
Przebieg
0m pl. Bychawski 200m ul. Pocztowa 300m tunel pod linią kolejową nr 7 i 67 350m ul. Garbarska 500m ul. Pochyła 600m ul. Skośna 700m ul. Nowy Świat/ul. Chłodna 750m ul. Piaskowa 800m ul. Pawia 900m ul. Leśna/ul. Śliska 950m ul. Piękna 1000m ul. Zaciszna 1050m ul. Czeska 1070m ul. Dąbrowska 1100m ul. Kwiatowa 1150m ul. Łazienkowska 1200m ul. Spacerowa 1250m ul. Próżna 1270m ul. Kotlarska 1300m ul. Wyścigowa/ul. Dywizjonu 303 1370m ul. Szańcowa 1400m ul. Krańcowa 1500m ul. W. S. Reymonta 1700m ul. J. I. Kraszewskiego 1800m ul. J. Matejki 1900m ul. Bagatela 2000m ul. A. Mickiewicza 2200m ul. Zemborzycka/ul. Tadeusza Rejtana 2300m ul. S. Jachowicza 2400m ul. Dziesiąta/ul. W. Oczki 2600m ul. S. Wyspiańskiego 2650m ul. E. Orzeszkowej 2700m ul. J. Śniadeckiego 2800m ul. M. Reja 2900m ul. A. Sterna 3000m ul. L. Staffa/ul. J. Tuwima 3100m ul. ks. J. Wadowskiego 3200m ul. S. Sierpińskiego/ul. Głuska 3200m ul. Abramowicka
Położenie na mapie Lublina ulica W. Kunickiego
Położenie na mapie Polski ulica W. Kunickiego
Położenie na mapie województwa lubelskiego ulica W. Kunickiego
51°13′14,9″N 22°34′38,4″E/51,220794 22,577333
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Władysława Kunickiego – główna ulica w Lublinie łącząca plac Bychawski z ulicą Abramowicką. Jest częścią drogi wojewódzkiej nr 835.

Przebieg i zabudowania[edytuj | edytuj kod]

Przy ulicy jest zwarta zabudowa kamienic. Arteria od skrzyżowania z ul. Dywizjonu 303 i ul. Wyścigową (obwodnica miejska) do końca w kierunku Abramowic ma po dwa pasy ruchu w każdą stronę, w rejonie skrzyżowań więcej. W rejonie skrzyżowania z ul. Dywizjonu 303 i na odcinku od Zemborzyckiej do Mickiewicza jest dwujezdniowa. Długość ulicy wynosi 3,2 km.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Patronem ulicy jest Władysław Kunicki, nauczyciel i właściciel gimnazjum oraz działacz socjalistyczny. Przed wybuchem II wojny światowej ulica nosiła nazwę Bychawska. Pod koniec XIX stulecia stała się główną arterią dzielnicy Dziesiąta. Była zamieszkiwana głównie przez proletariat zajmujący kamienice czynszowe. W dniu 15 października 1916 na polecenie generała gubernatora austriackiego została włączona w granice Lublina^[1].

W 2015 roku wyremontowany został zabytkowy wiadukt, przy którym został wybudowany skwer im. Grażyny Chrostowskiej oraz przejście podziemne do Dworca Głównego PKP oraz placu Dworcowego. Po otwarciu przejścia podziemnego do dworca przy ulicy został utworzony nowy przystanek „Dworzec Gł. PKP – Kunickiego” po obu stronach.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Przy ulicy znajduje się III Komisariat Policji dzielnicy Dziesiąta, dwa kościoły rzymskokatolickie: pw. Najświętszego Serca Jezusowego i pw. Matki Bożej Fatimskiej, parafialny kościół polskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP, stacje benzynowe PKN Orlen i Circle K oraz Szkoła Podstawowa nr 1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]