Ulica Raszyńska w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ulica Raszyńska w Warszawie
Filtry, Stara Ochota
Ilustracja
Ulica Raszyńska przy rondzie Kaczorowskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

0,95 km

Przebieg
światła plac A. Zawiszy:
Al. Jerozolimskie
ul.Grójecka ↙, ul. Towarowa
100 m ul. Tarczyńska
światła 120 m ul. Koszykowa
350 m ul. Daleka
470 m ul. Niemcewicza
światła 640 m ul. Filtrowa
710 m ul. W. Rapackiego
725 m ul. J. Dantyszka
740 m ul. G. Zapolskiej
835 m ul. M. Reja
930 m ul. Uniwersytecka
światła 950 m rondo R. Kaczorowskiego:
ul. Wawelska →,
↓ ul. Żwirki i Wigury
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Raszyńska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Raszyńska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Raszyńska w Warszawie”
Ziemia52°13′14,2″N 20°59′22,2″E/52,220623 20,989497

Ulica Raszyńska – ulica w warszawskiej dzielnicy Ochota.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Ulica biegnie od placu Zawiszy do skrzyżowania z ulicą Wawelską przy pomniku Lotnika. Arteria stanowi fragment drogi wojewódzkiej nr 634. Trasa ta biegnie od granicy z Wolą przez całą Ochotę aż do Mokotowa. Od ulicy Filtrowej do Wawelskiej jest jednokierunkowa, ruch stronę centrum odbywa się ul. Andrzeja Krzyckiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica została wytyczona w latach 1885–1886 wzdłuż zachodniej granicy Stacji Filtrów, w miejscu biegnącej w tym miejscu Drogi Raszyńskiej[1][2].

Nazwa, nadana w 1890, nawiązywała do tego, że ulica prowadziła w kierunku Raszyna[2]. Odcinek od ulicy Filtrowej do ul. Wawelskiej przeprowadzono w 1923, wkomponowując go w sieć uliczną Kolonii Lubeckiego[1]. W latach 1935–1936 pod nr 22 (róg ul. Niemcewicza) wzniesiono zachowany budynek szkół powszechnych nr 13, 16 i 164[3].

W okresie okupacji niemieckiej, w listopadzie 1940, nazwę ulicy zmieniono na Oberst Sommer Strasse, upamiętniając Otto Sommera – byłego dowódcę bazy lotniczej w Warszawie, który zginął w bitwie o Anglię w sierpniu 1940[4].

W 1944 zabudowa ulicy została spalona[1].

W listopadzie 1987 oddano do użytku jednokierunkową jezdnię ulicy (ruch kołowy w przeciwnym kierunku został przeniesiony na ul. Krzyckiego)[5].

W latach 90. ulica była częścią drogi krajowej nr 2 i trasy europejskiej E30[6].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 723. ISBN 83-01-08836-2.
  2. a b Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 179.
  3. Publiczne szkoły powzzechne nr 13, 16, 164 Raszyńska 22 róg Niemcewicza 2. warszawa1939.pl. [dostęp 2020-08-08].
  4. Andrzej Krzysztof Kunert: Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy [w:] Śladami nazw miejskich Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012, s. 65–66. ISBN 978-83-62189-21-2.
  5. Kalendarz warszawski 1 X 1987 – 31 III 1988. „Kronika Warszawy”. 3/4 (75–76), s. 307, 1988. 
  6. Warszawa: atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.