Stefano Mei – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefano Mei

Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1963 La Spezia
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Mistrzostwa Europy złoto Stuttgart 1986 bieg na 10 000 m srebro Stuttgart 1986 bieg na 5000 m brąz Split 1990 bieg na 10 000 m Halowe mistrzostwa Europy srebro Madryt 1986 bieg na 3000 m Uniwersjada złoto Kobe 1985 bieg na 5000 m złoto Duisburg 1989 bieg na 5000 m
Multimedia w Wikimedia Commons

Stefano Mei (ur. 3 lutego 1963 w La Spezia^[1]) – włoski lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec, mistrz Europy.

Rozpoczął karierę międzynarodową od zajęcia 4. miejsca w biegu na 3000 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1981 w Utrechcie^[2]. Zdobył brązowy medal w biegu juniorów na mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1982 w Rzymie^[3]. Odpadł w eliminacjach biegu na 1500 metrów na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach^[4]. Na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach^[5] i na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles^[1] odpadał w półfinale tej konkurencji.

Od 1985 specjalizował się w bieganiu na dłuższych dystansach. Zajął 9. miejsce w biegu na 3000 metrów na światowych igrzyskach halowych w 1985 w Paryżu^[6] i 7. miejsce w biegu na 1500 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie^[7]. Zajął 3. miejsce w biegu na 1500 metrów w finale A pucharu Europy w 1985 w Moskwie^[8]. Zwyciężył w biegu na 5000 metrów na uniwersjadzie w 1985 w Kobe^[9]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie zdobył srebrny medal w biegu na 3000 metrów, przegrywając jedynie Dietmarem Millonigiem z Austrii, a wyprzedzając João Camposa z Portugalii^[10].

Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie bieg na 10 000 m okazał się triumfem Włochów, którzy w komplecie stanęli na podium: Stefano Mei zdobył złoty medal, Alberto Cova srebrny, a Salvatore Antibo brązowy. W biegu na 5000 metrów Mei zdobył srebrny medal za reprezentantem Wielkiej Brytanii Jackiem Bucknerem, a przed innym Brytyjczykiem Timem Hutchingsem^[11].

Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu Mei zajął 7. miejsce w biegu na 5000 metrów^[1]. Ponownie zdobył tytuł mistrzowski na tym dystansie na uniwersjadzie w 1989 w Duisburgu^[9]. Na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie zdobył brązowy medal w biegu na 10 000 metrów, a w biegu na 5000 metrów zajął 7. miejsce (na obu dystansach zwyciężył Salvatore Antibo)^[12]. Awansował do finału biegu na 5000 metrów na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio, lecz go nie ukończył^[13]. Zajął 7. miejsce w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1992 w Genui^[14].

Był mistrzem Włoch w biegu na 1500 metrów w 1985, w biegu na 5000 metrów w 1984, 1986, 1989 i 1991 oraz w sztafecie 4 ×1500 metrów w 1983^[15][16]. W hali był mistrzem swego kraju w biegu na 3000 metrów w 1985, 1986 i 1989^[17].

Był rekordzistą Włoch w biegu na 1500 metrów z czasem 3:34,57, uzyskanym 7 września 1986 w Rieti^[18].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Stefano Mei miał następujące rekordy życiowe^[19]:

• bieg na 1000 metrów – 2:20,04 (30 lipca 1984, San Diego)
• bieg na 1500 metrów – 3:34,57 (7 września 1986, Rieti)
• bieg na milę – 3:55,96 (1 września 1983, Rzym)
• bieg na 3000 metrów – 7:42,85 (15 lipca 1986, Nicea)
• bieg na 5000 metrów – 13:11,57 (31 sierpnia 1986, Stuttgart)
• bieg na 10 000 metrów – 27:39,47 (5 lipca 1986, Oslo)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Stefano Mei w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-05-05].
• Stefano Mei [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-05-05]  (ang.).