French
DeutschStefan Mrozek – Wikipedia, wolna encyklopedia
 podpułkownik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 sierpnia 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   | |
Stefan Mrozek (ur. 24 sierpnia 1892 w Kuczkowie, zm. 23 sierpnia 1944 w Murnau) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[1], a następnie do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[2][3]. W 1923, 1924 był oficerem 43 pułku piechoty w Dubnie[4][5]. W 1928 był oficerem 4 pułku piechoty Legionów w Kielcach[6]. 17 grudnia 1931 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W marcu 1932 został przeniesiony do 81 pułku piechoty w Grodnie na stanowisko dowódcy batalionu[8][9]. W kwietniu 1935 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku[10]. W 1939 w dalszym ciągu pełnił służbę w 81 pp na stanowisku II zastępcy dowódcy pułku (kwatermistrza)[11]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 50. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12].
Po wybuchu II wojny światowej w trakcie kampanii wrześniowej został dowódcą 3 pułku piechoty Grupy Grodzieńskiej, a następnie dowódcą odcinka południowego obrony Lwowa[13]. Został wzięty przez Niemców do niewoli i był osadzony w Oflagu VII A Murnau, gdzie zmarł 23 sierpnia 1944[14] i został pochowany na cmentarzu przy tamtejszym kościele św. Mikołaja[15].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4642 (1922)[16][17]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936)[18][19]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 422.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 366.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 201.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 232.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 20.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 399.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 232.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 39, 609.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 37.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 644.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 18.
- ↑ Artur Leinwand: Obrona Lwowa we wrześniu 1939 roku. lwow.com.pl. [dostęp 2016-12-04].
- ↑ Stefan Majchrowski: Za drutami Murnau. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970, s. 150.
- ↑ Stefan Mrozek. nieobecni.com.pl. [dostęp 2015-07-27].
- ↑ Radwański 1929 ↓, s. 27.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922 roku, s. 103.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 1, 19 marca 1936.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Leon Radwański: Zarys historii wojennej 62-go Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.