Spisek (zespół muzyczny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Spisek
Rok założenia

1976

Rok rozwiązania

1978

Pochodzenie

 Polska

Gatunek

funk-jazz

Wydawnictwo

GAD Records

Powiązania

Koman Band
Budka Suflera
Agencja Artystyczna „Impart”

Skład
Włodzimierz Wiński
Andrzej Diering
Leszek Paszko
Janusz „Kuba” Góralski
Jacek Krzaklewski
Mieczysław Jurecki
Ireneusz Nowacki
Byli członkowie
Leszek Chalimoniuk
Współpracownicy
Halina Frąckowiak (1977-1978)
Krzysztof Cugowski (1978)

Spisek – polski zespół wokalno-instrumentalny założony w 1976 roku po rozpadzie jazzrockowego Spisku Sześciu[1]. Jego lider Włodzimierz Wiński, rozpoczął współpracę m.in. z byłymi muzykami Koman Bandu[1] i w ten sposób powstał nowy zespół muzyczny, oktet wykonujący muzykę funk-jazz[2]. Na styl muzyczny Spisku miała wpływ twórczość amerykańskich grup Earth, Wind & Fire, czy Tower of Power[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1977 roku z grupą Spisek rozpoczęła współpracę piosenkarka Haliną Frąckowiak[3]. Artyści byli zatrudnieni w Agencji Artystycznej „Impart” we Wrocławiu[4]. Razem zarejestrowali nagrania radiowe („Odpoczywam”, „Motyw z Walta Disneya”, „Hosanna łąk”, „Taniec ognia” – utwór instrumentalny z wokalizami[5]) i występowali w programach telewizyjnych[4]. Ponadto Spisek wykonywał z niezwykłą precyzją, energetycznie i efektownie, instrumentalne kompozycje saksofonisty Włodzimierza Wińskiego i puzonisty Leszka Paszko, a także utwory z repertuaru Tower Of Power i Earth, Wind & Fire[3][4].

Wiosną 1978 roku[3], kilka miesięcy po odejściu z Budki Suflera do zespołu trafił Krzysztof Cugowski[2]. Basista formacji Mieczysław Jurecki wspominał, że wokalista tylko sporadycznie dojeżdżał na próby z Lublina[2][4], chociaż on sam twierdził, że przeniósł się w tym celu do Wrocławia[2]. W czerwcu 1978 r. Cugowski i Spisek nagrali 3 utwory („Powódź”, „Po co spieszyć się”, „Mannix w Warszawie”) w studiu Polskiego Radia w Katowicach[1][4]. Rok wcześniej sekcja instrumentów dętych Spisku wzięła udział w nagraniu Budki Suflera pt. „Komentarz do pewnej legendy”[6].

Chociaż gatunek muzyczny, który uprawiała grupa Spisek był bardzo popularny w Stanach Zjednoczonych, w Polsce nie wzbudził dostatecznego zainteresowania[2] i zespół zakończył działalność z końcem lata 1978 roku[3]. Pod koniec działalności zespołu miejsce Chalimoniuka za zestawem perkusyjnym zajął Ireneusz Nowacki[7].

W 2017 roku nagrania radiowe zespołu z lat 1977–1978 ukazały się na płycie kompaktowej nakładem GAD Records[1]. Rok później na rynku materiał ukazał się na płycie winylowej[8].

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Wokaliści[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Spisek (CD). [dostęp 2020-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-22)]. (pol.).
  2. a b c d e f g h i j Sawic 2017 ↓, s. 61.
  3. a b c d e f Spisek (GAD CD 065, 2017) info: książeczka do płyty
  4. a b c d e f g h i j Mietek Jurecki - Oficjalna strona artysty - Biografia. [dostęp 2020-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-07)]. (pol.).
  5. Halina Frackowiak: Biografia – Lata 70.. halinafrackowiak.pl. [dostęp 2020-10-08]. (pol.).
  6. Jerzy Janiszewski. Budka Suflera Story, odc. 16. „Kurier Lubelski”, 26 października 1984. 
  7. a b Agata W.: CrossRecydywa: Irek "Pióro" Nowacki. crossrecydywa.agataw.pl. [dostęp 2020-10-08]. (pol.).
  8. a b Spisek (2017, CD). [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
  9. Jacek Krzaklewski. [dostęp 2020-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-09)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]