Shūhei Nishida – Wikipedia, wolna encyklopedia

Shūhei Nishida

西田修平

Shūhei Nishida
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1901 Nachi-Katsu'ura
Data i miejsce śmierci	13 kwietnia 1997 Tokio
Wzrost	176 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia Igrzyska olimpijskie srebro Los Angeles 1932 lekkoatletyka (skok o tyczce) srebro Berlin 1936 lekkoatletyka (skok o tyczce) Igrzyska Dalekiego Wschodu złoto Tokio 1930 skok o tyczce Igrzyska azjatyckie brąz Nowe Delhi 1951 skok o tyczce
Multimedia w Wikimedia Commons

Shūhei Nishida (jap. 西田修平 Nishida Shūhei; ur. 21 maja 1910 w Nachi-Katsu'ura (nazwa obecna), prefektura Wakayama, zm. 13 kwietnia 1997 w Tokio^[1]) – japoński lekkoatleta, specjalista skoku o tyczce, dwukrotny wicemistrz olimpijski z 1932 i 1936.

Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles zdobył srebrny medal w skoku o tyczce, przegrywając z Amerykaninem Williamem Millerem. Ustanowił wówczas swój rekord życiowy 4,30 m. Powtórzył ten sukces na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie, gdzie był drugi za Amerykaninem Earlem Meadowsem, a przed swym rodakiem Sueo Ōe (pokonał go w dogrywce)^[1].

Nishida zwyciężył również w igrzyskach Dalekiego Wschodu w 1930 w Tokio^[2]. Zdobył trzy medale na akademickich mistrzostwach świata: złote w 1930 w Darmstadt i w 1935 w Budapeszcie oraz srebrny w 1928 w Paryżu^[3].

W 1951 na pierwszych igrzyskach azjatyckich w 1951 w Nowym Delhi Nishida zdobył brązowy medal w skoku o tyczce^[4]. Miał wówczas 41 lat.

17 października 1929 w Seulu jako pierwszy Japończyk skoczył o tyczce ponad 4 metry (osiągnął wysokość 4,10). Później doprowadził rekord Japonii do wyniku 4,30 (3 sierpnia 1932, Los Angeles)^[5].

Ukończył studia na Uniwersytecie Waseda. Po II wojnie światowej był kierownikiem lekkoatletycznej reprezentacji Japonii oraz prezesem japońskiej federacji lekkoatletycznej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]