Rybka (ballada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rybka
Z tomu Ballad i romansów
Ilustracja
Rybka (Według ballady Adama Mickiewicza), Ludwik Kurella
Autor

Adam Mickiewicz

Typ utworu

ballada

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Litwa

Język

polski

Data wydania

1822

Wydawca

Józef Zawadzki

Adam Mickiewicz Rybka czyta Jakub Falkowski

Rybkaballada Adama Mickiewicza pochodząca ze zbioru Ballady i romanse, wydanego w 1822 roku.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Z dopisku pod tytułem ballady dowiadujemy się, iż autor zaczerpnął temat ze śpiewu gminnego. Uboga Krysia jest zrozpaczona, bo mężczyzna, którego kocha, wybiera inną, by wziąć z nią ślub. Okazuje się, iż kochankowie mają dziecko. Dziewczyna chce z rozpaczy rzucić się w nurty wody, pamięta jednak o swoim dziecku. Z lasu nadchodzi dobry człowiek, przynosząc nad wodę niemowlę. Wzywa matkę dziecka, by je wykarmiła. Z wody wyskakuje rybka. W tajemniczy sposób jawi się jako półkobieta półryba – rusałka. Karmienie powtarza się każdego dnia o poranku i wieczorem. Nazwana przez autora ballady Świtezianką, troskliwa matka przypływa, by karmić synka. Któregoś wieczoru sługa przynoszący dziecko do karmienia musiał poczekać w ukryciu, bo młodzi małżonkowie przyszli nad wodę. Gdy długo nie wracali, sługa odnalazł ich zamienionych w głazy. Od tego momentu karmicielka już się nie pojawiła[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Mickiewicz: Rybka. W: Poezye Adama Mickiewicza. Piotr Chmielowski (wstęp). T. 1. Kraków: Księgarnia G. Gebethnera, 1899. [dostęp 2022-06-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]