Ronald McNair – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ronald McNair
Ronald Ervin McNair
Data i miejsce urodzenia	21 października 1950 ; Lake City (Karolina Południowa)
Data i miejsce śmierci	28 stycznia 1986 ; nad Przylądkiem Canaveral
Narodowość	amerykańska
Funkcja	specjalista misji
Łączny czas misji kosmicznych	7 dni 23 godziny; 15 minut i 55 sekund
Misje	STS-41-B, STS-51-L
Wyuczony zawód	fizyk
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ronald Erwin McNair (ur. 21 października 1950 w Lake City, zm. 28 stycznia 1986 nad półwyspem florydzkim) – amerykański astronauta, fizyk. Poniósł śmierć na pokładzie wahadłowca Challenger, który 28 stycznia 1986 eksplodował 73 sekundy po starcie z Przylądka Canaveral.

Edukacja i praca[edytuj | edytuj kod]

1967 – ukończył Carver High School w Lake City.
1971 – uzyskał licencjat z fizyki na North Carolina Agricultural and Technical State University. Następnie rozpoczął pracę w Massachusetts Institute of Technology (MIT). Zajmował się fizyką laserów, stając się po kilku latach uznanym ekspertem w tej dziedzinie.
1976 – uzyskał w MIT stopień doktora fizyki. Później został pracownikiem naukowym w Hughes Research Laboratories w Malibu w Kalifornii.

16 stycznia 1978 – został przyjęty do ósmej grupy astronautów NASA i rozpoczął podstawowe szkolenie przewidziane dla astronautów, po którym w sierpniu 1979 uzyskał kwalifikacje specjalisty misji.
Luty 1984 – jako specjalista misji odbył na pokładzie wahadłowca Challenger swój pierwszy lot kosmiczny (STS-41-B). Misją dowodził Vance Brand. Prom pilotował Robert Gibson, a trzyosobową grupę specjalistów misji dopełniali Bruce McCandless i Robert Stewart. Po ośmiodniowym locie prom wylądował w Kennedy Space Center.
28 stycznia 1986 – wahadłowiec Challenger po starcie misji STS-51-L eksplodował w 73. sekundzie lotu. W katastrofie śmierć poniosła cała załoga, w której skład wchodziło jeszcze sześcioro astronautów: Francis Scobee, Michael John Smith, Judith Resnik, Ellison Onizuka, Gregory Jarvis i Christa McAuliffe.

Medal za Lot Kosmiczny
AAU Karate Gold Medal (1976)
Nagroda Narodowego Towarzystwa Czarnych Inżynierów Zawodowych dla Wybitnego Naukowca (National Society of Black Professional Engineers Distinguished National Scientist Award) (1979)
Doktoraty honorowe
- North Carolina A&T State University (1978)
- Morris College (1980)
- University of South Carolina (1984)
Congressional Space Medal of Honor (pośmiertnie)

Był żonaty, miał dwoje dzieci.

Posiadał czarny pas w karate i był instruktorem tej sztuki walki. Grywał na saksofonie w zespołach jazzowych.

Wykaz lotów[edytuj | edytuj kod]

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Ronald E. McNair
Nr	Data startu	Data lądowania	Statek kosmiczny	Funkcja	Czas trwania
1	3 lutego 1984	11 lutego 1984	STS-41-B Challenger F-4	Specjalista misji (MS-2)	7 dni 23 godziny 15 minut i 55 sekund^[1]
2	28 stycznia 1986	Wahadłowiec eksplodował po starcie na orbitę	STS-51-L Challenger F-10	Specjalista misji (MS-3)	1 minuta i 13 sekund^[2]
Łączny czas spędzony w kosmosie — 7 dni 23 godziny 15 minut i 55 sekund