French
DeutschRickard Rydell – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Rickard Rydell (2011) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Sezon 2012 | |
| Seria | |
| Zespół | |
| Samochód | |
| Nr startowy | 1 |
| Partnerzy | |
| Sukcesy | |
| Strona internetowa | |
Rickard Rydell (ur. 22 września 1967 w Vallentuna, Sztokholm) – szwedzki kierowca wyścigowy. W 1998 roku wygrał Brytyjskie Mistrzostwa Samochodów Wyścigowych (BTCC), jeździł także w ETCC i World Touring Car Championship.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początki kariery[edytuj | edytuj kod]
W początkach lat 90. Rydell ścigał się w Formule 3, gdzie zdobył pole position w GP Makau 1991 i wygrał wyścig w 1992. Brał udział w All-Japan Formula 3 w latach 1992-93, Brytyjskiej Formule 3 w 1989 i 1991, i w szwedzkich F3 series w 1987 i 1988. W roku 1990 ścigał się w Formule 3000. W latach 1984–1985 wygrał Swedish 100cc go kart championship.
BTCC[edytuj | edytuj kod]
Rydell zaczął starty w BTCC w 1994 roku, jeżdżąc w Volvo 850 Estate, gdy normą była jazda sedanem. Team TWR wprowadził sedany w 1995 dzięki czemu Rydell wywalczył pole position w 13 z 24 wyścigów, lecz błędy na starcie spowodowały tylko cztery wygrane, przez co Rydell zakończył sezon na 3 miejscu. To samo powtórzyło się w 1996, 1999 i 2000. Po pięciu latach w Volvo kierowca przeniósł się do Ford (Prodrive) w sezonie 2000.
W 1998, wygrał British Touring Car Championship (BTCC) w samochodzie Volvo, pokonując Anthony'ego Reida w ostatnim wyścigu. Wygrał także 1998 Super Touring Bathurst 1000, dzieląc samochód Volvo S40 z Jimem Richardsem.
Spędził rok 2001 w oczekiwaniu na powstanie Volvo na European Touring Car Championship, jednocześnie jeździł Ferrari 550 Maranello w serii FIA GT Championship dla teamu Prodrive. W 2002 ścigał się jako kierowca fabryczny, w 2003 zaś jako niezależny.
W 2004 roku trafił do Teamu SEATa na European Touring Car Championship (ETCC). W tym samym roku brał także udział w Swedish Touring Car Championship, odnosząc jedno zwycięstwo.
WTCC[edytuj | edytuj kod]
2005[edytuj | edytuj kod]
SEAT wraz z Rydellem jeździli w serii WTCC po zastąpieniu przez nią ETCC. W końcowej klasyfikacji kierowca zajął 5 miejsce, z jedną wygraną na koncie (wyścig drugi na torze Silverstone).
2006[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 2006 Rydell nie odniósł ani jednego zwycięstwa, kończąc zawody na 7 miejscu w klasyfikacji generalnej.
2007[edytuj | edytuj kod]
W trakcie sezonu 2007 Rydell stracił miejsce w teamie SEAT, zamiast tego ścigał się w Aston Martin DBR9 teamu Prodrive podczas GT Championship.
Podczas rundy WTCC na Anderstorp w Szwecji, Rydell wrócił do serii jako czwarty kierowca teamu Cheverolet. Wygrał wyścig drugi, dojeżdżając przed Nicolą Larinim i Alainem Menu.
Na ostatni wyścig sezonu 2007 (Makau), Rydell powrócił do SEATa. Team chciał zapewnić sobie mistrzostwo konstruktorów, SEAT miał już bowiem pewne zwycięstwo w klasyfikacji indywidualnej (Yvan Muller). W pierwszym wyścigu Rydell startował z 14 pozycji, zakończył na 11 miejscu. Mistrz świata, Yvan Muller nie ukończył wyścigu z powodu awarii. Drugi wyścig Rickard skończył na miejscu 6, jednak nawet to miejsce nie zapewniło SEAT'owi mistrzostwa. Klasyfikację konstruktorów wygrał team BMW.
2008[edytuj | edytuj kod]
Rydell został resygnowany przez team SEATa na jednego z pięciu podstawowych kierowców na cały sezon 2008. Rickard był 5 w klasyfikacji generalnej, z jedną wygraną na torze Estoril i jedną na Okayama.
2009[edytuj | edytuj kod]
Rickard ścigał się dla SEATa, dla którego zwyciężył na Puebla.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona kierowcy
- BTCC – Rydell. btccpages.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-11-26)].
- Rickard Rydell