Radoszowy (Rydułtowy) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Radoszowy
Osiedle Rydułtów
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

wodzisławski

Miasto

Rydułtowy

W granicach Rydułtów

1992

Tablice rejestracyjne

SWD

Położenie na mapie Rydułtów
Mapa konturowa Rydułtów, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Radoszowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Radoszowy”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Radoszowy”
Położenie na mapie powiatu wodzisławskiego
Mapa konturowa powiatu wodzisławskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Radoszowy”
Ziemia50°04′35″N 18°26′24″E/50,076278 18,439889

Radoszowy – osiedle w Rydułtowach.

Radoszowy graniczą z Rybnikiem i Gaszowicami. Do 1926 r. samodzielna wieś. W latach 1975-1991 były dzielnicą Wodzisławia Śląskiego.

Ze względu na historyczną przynależność poszczególnych części Radoszów wyróżnia się: Radoszowy Dolne, Radoszowy Górne i Radoszowy Królewskie - (nazewnictwo to przetrwało w języku mieszkańców).

Warunki geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Radoszowy mają na swoim terenie żyzną glebę. Część terenu jest pokryta polami uprawnymi, jednakże nie jest to miejscowość typowo rolnicza, duże tereny zajmuje także zabudowa (głównie jednorodzinna). W dolinie płynie rzeka Nacyna.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wywodzi się od polskiej nazwy pozytywnej emocji ludzkiej - radości[1]. Niemiecki językoznawca Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 r. we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę - Radoszów podając jej znaczenie „Angenehmer Ort, Fraudenort” czyli po polsku „Przyjemna, miła, radosna miejscowość”[1].

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest jako osobna wieś założona na prawie polskim łac. iure polonico w zlatynizowanej formie Rastow we fragmencie Rastow utroque solvitur decima more polonico. [2][3]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą wzmiankę o Radoszowach znaleźć można w dokumencie z 1228 r., w którym książę opolski i raciborski Kazimierz I daruje wieś Radosevici zakonowi Norbertanek w Czarnowąsach koło Opola[4]. Kolejny łaciński dokument z 1288 r. notuje miejscowość jako Radoscow[4]. Radoszowy zostały prawdopodobnie założone już na przełomie XI i XII w. Nazwa wywodzi się prawdopodobnie od imienia założyciela (Radosz). Kiedy klasztor utracił w XV w. prawa do tych ziem - Radoszowy powróciły pod administrację książęcą. Od 1532 r. Radoszowy stały się częścią tak zwanego państwa rybnickiego.

Wyludnione na skutek wojny trzydziestoletniej Radoszowy zaczęto ponownie zasiedlać pod koniec XVII w. Na części pustych gruntów został założony folwark. Tak powstały Radoszowy Dolne, które były niezależne od państwa rybnickiego. Istniało też tu wolne sołectwo, które dało początek Radoszowom Górnym. Gdy w 1788 r. państwo rybnickie przeszło na własność króla pruskiego ta część wsi, która poprzednio należała do tego państwa, otrzymała nazwę Radoszowy Królewskie.

W 1926 r. całe Radoszowy zostały przyłączone do Rydułtów jako gmina. W latach 1975-1991 były dzielnicą Wodzisławia Śląskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 72, OCLC 456751858 (niem.).
  2. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  3. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  4. a b Triest 1865 ↓, s. 758.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]