Poskromienie złośnicy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Poskromienie złośnicy
The Taming of the Shrew
Autor	William Shakespeare
Typ utworu	komedia
Data powstania	ok. 1592
	Wydanie oryginalne
Język	angielski
Data wydania	1623
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Teksty w Wikiźródłach

Poskromienie złośnicy (ang. The Taming of the Shrew) – komedia Williama Szekspira napisana około 1592, wydana w tzw. Pierwszym Folio (1623)^[1].

Jest jednym z pierwszych dzieł Szekspira. Zbudowana jest z pięciu aktów, akcja rozgrywa się w Padwie. Podobnie jak inne komedie Szekspira kończy się happy endem.

Ważniejszych polskich inscenizacji dokonali m.in. Zygmunt Hübner i Krzysztof Warlikowski. Ekranizacji tej sztuki dokonał w 1967 włoski reżyser Franco Zeffirelli z Elizabeth Taylor i Richardem Burtonem w rolach głównych. W 1980 BBC zrealizowało w ramach projektu The Complete Dramatic Works of William Shakespeare wersję w konwencji teatru telewizji, w której w rolę Petruchia wcielił się brytyjski aktor komediowy John Cleese.

Tytuł oryginału, Taming of the Shrew, większość polskich tłumaczy (m.in. Maciej Słomczyński) przenosi na język polski jako Poskromienie złośnicy. Józef Paszkowski przełożył go jako Ugłaskanie sekutnicy.

Postacie[edytuj | edytuj kod]

Petruchio (Kevin Black) i Katarzyna (Emily Jordan), *Poskromienie złośnicy*, Carmel Shakespeare Festival, październik 2003, Forest Theater, Carmel, Kalifornia, Stany Zjednoczone

Główne

Baptista Minola – ojciec Katarzyny i Bianki
Vincentio – ojciec Lucentia
Katarzyna – złośnica
Petruchio – wielbiciel Katarzyny
Bianka – siostra Katarzyny
Lucentio – wielbiciel Bianki
Gremio – dawny wielbiciel Bianki
Hortensjo – wielbiciel Bianki
Tranio – służący Lucentia
Biondello – służący Lucentia
Grumio – służący Petruchia
Curtis – służący Petruchia
Nathaniel – służący Petruchia
Joseph – służący Petruchia

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Bogaty mieszczanin z Padwy, Baptista Minola, ma dwie córki – starszą, pełną złości i humorów, nieznośną Katarzynę oraz jej młodszą siostrę, Biankę, piękną i dobrze ułożoną. Bianka ma licznych wielbicieli, którzy pragną pojąć ją za żonę. Stary Minola stawia jednak warunek – wyda za mąż młodszą córkę dopiero wtedy, gdy męża znajdzie starsza. Jeden z wielbicieli Bianki – Lucentio, młody dziedzic kupieckiej fortuny z Pizy, postanawia odgrywać rolę nauczyciela greki i łaciny, aby móc dostać się w pobliże swej wybranki i rozkochać ją w sobie. To samo czyni inny jej miłośnik, Hortensjo, udający nauczyciela muzyki. W tym samym czasie sługa Lucentia, Tranio, podając się za swego pana, oficjalnie staje w zaloty, aby zjednać przychylność ojca dziewczyny. Jego konkurentem jest podstarzały już kupiec Gremio. Ich wysiłki skazane są jednak na porażkę, póki nie znajdzie się kandydat na męża Katarzyny. Nieoczekiwanie problem rozwiązuje przybycie Petruchia z Werony, który jest tak łasy na pieniądze, iż gotów pojąć za żonę absolutnie każdą pannę, byle tylko dostać sowity posag. Tyle tylko, że musi jeszcze zdobyć względy Katarzyny lub przynajmniej opanować jej stanowczy sprzeciw.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ The Oxford companion to English literature. Margaret Drabble (red.). Oxford: Oxford University Press, 1994, s. 962–963. ISBN 0-19-866130-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Leslie Dunton-Downer, Alan Riding: Szekspir. Warszawa: Hachette Livre, 2005. ISBN 83-7184-496-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Tekst utworu (ang.)
Poskromienie złośnicy w serwisie Wolne Lektury
Wszystkie polskie XIX-wieczne przekłady Poskromienia złośnicy wraz z omówieniami ich strategii i recepcji dostępne są w repozytorium cyfrowym Polski Szekspir UW.

[1] The Oxford companion to English literature. Margaret Drabble (red.). Oxford: Oxford University Press, 1994, s. 962–963. ISBN 0-19-866130-4.

[1]

Tragedie	Romeo i Julia Makbet Król Lear Hamlet Otello Tytus Andronikus Juliusz Cezar Antoniusz i Kleopatra Koriolan Troilus i Kresyda Tymon Ateńczyk
Komedie	Komedia omyłek Poskromienie złośnicy Dwaj panowie z Werony Stracone zachody miłości Sen nocy letniej Kupiec wenecki Wiele hałasu o nic Jak wam się podoba Wieczór Trzech Króli Wesołe kumoszki z Windsoru Perykles, książę Tyru Wszystko dobre, co się dobrze kończy Miarka za miarkę Cymbelin Zimowa opowieść Burza Dwóch szlachetnych krewnych
Kroniki	Król Jan Ryszard II Henryk IV, część 1 Henryk IV, część 2 Henryk V Henryk VI, część 1 Henryk VI, część 2 Henryk VI, część 3 Ryszard III Henryk VIII
Wiersze i poematy	Sonety Wenus i Adonis Gwałt na Lukrecji Namiętny pielgrzym Feniks i gołąb Skarga zakochanej
Utwory przypisywane Szekspirowi i zaginione	Edward III Sir Thomas More A Yorkshire Tragedy Sir John Oldcastle Thomas Lord Cromwell The London Prodigal Cardenio (zaginiona) Love’s Labour’s Won (zaginiona)