Poniemuń (Kowno) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Poniemuń
część miasta Kowna
Ilustracja
Dawny ratusz
Państwo

 Litwa

Okręg

 kowieński

Miasto

Kowno

Populacja 
• liczba ludności


9.900

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Poniemuń”
Ziemia54°51′40″N 23°57′50″E/54,861111 23,963889

Poniemuń (lit. Panemunė) – część Kowna na Litwie, wchodząca w skład lewobrzeżnej dzielnicy administracyjnej Poniemuń.

Do 20 września 1825[1][2] oraz w latach 1836[3]-1870[4] samodzielne miasto, siedziba wiejskich gmin Poniemoń i Poniemoń-Pożajście. Władze carskie odebrały prawa miejskie 28 sierpnia 1870 w ramach represji po powstaniu styczniowym. Po I wojnie światowej wszedł w skład Litwy. W 1931 włączony do Kowna.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Postanowienie Xsięcia Namiestnika Królewskiego Nr 7,422 z dn. 20 września 1825; wg Wykazu Miast w Królstwie Polskiem na wieyskie osady zamienionych od dn. 1 lutego 1820 r., to iest od daty ustanowienia Kommissyi dla Miast; w Aktach Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych (KRSW) nr 201, k. 44 w Archiwum Głónych Akt Dawnych w Warszawie (AGAD)
  2. Rodecki, F.B., 1830. Obraz jeograficzno-statystyczny Królestwa Polskiego. Drukarnia Antoniego Gałęzowskiego i Kompanii. Warszawa
  3. Dz. Pr. z 27 listopada (9 grudnia) 1836, s. 309
  4. Postanowienie z 3 (15) lipca 1870, ogłoszone 16 (28) sierpnia 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 242, str. 189)