Podziemienie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podziemienie
Падзяменьне
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

kobryński

Sielsowiet

Horodec

Wysokość

146[1] m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


36[2]

Nr kierunkowy

+375 1642[3]

Kod pocztowy

225885[3]

Tablice rejestracyjne

1

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Podziemienie”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Podziemienie”
Ziemia52°15′N 24°40′E/52,250000 24,666667

Podziemienie[4] (biał. Падзяменьне, ros. Подземенье) – wieś w rejonie kobryńskim obwodu brzeskiego Białorusi. Wchodzi w skład sielsowietu horodeckiego. Położone jest w pobliżu Kanału Dniepr-Bug[1][5].

W II Rzeczypospolitej wieś znajdowała się w gminie Horodec, w powiecie kobryńskim województwa poleskiego. We wrześniu 1939 roku, z inspiracji politruków sowieckich, doszło tam do mordu na grupie ludności polskiej. Jego ofiarami padli wojskowi, policjanci i cywile. Świadek tych zbrodni, kpr. podch. Bronisław Gorski wspominał m.in.

Ponieważ byłem w polowym mundurze i bez dystynkcji, podałem się za szeregowca-żołnierza - to mnie uratowało (...). Jednemu z kapitanów kazano zdjąć mundur, który miał wiele odznaczeń bojowych, także krzyż Virtuti Militari - oświadczył, że munduru nie odda, zaczęto mundur zdzierać siłą, wówczas kapitan ciosem powalił politruka na ziemię. Został natychmiast rozstrzelany (...)[6].

Po zawartości prowizorycznego magazynu, w którym gromadzono rzeczy odebrane pomordowanym - płaszcze wojskowe, pasy, futra, Gorski oceniał liczbę zabitych na ponad 100 osób. W 2008 roku, dzięki bardzo dobrej współpracy ze stroną białoruską, wydobyto szczątki 42 pomordowanych Polaków[6][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 39 Słup 39 Malecz, Wojskowy Instytut Geograficzny 1931.
  2. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  3. a b www.belpost.by. zip.belpost.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-13)]. (ros.).
  4. Brak egzonimu ustalonego przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z zaleceniem należy stosować transkrypcję nazwy miejscowej. W związku z powyższym są to warianty odpowiednio: Padziamieńnie dla języka białoruskiego i Podziemieńje dla języka rosyjskiego. Wariant Podziemienie nie występuje w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, ale spotykany jest w źródłach przedwojennych, m.in. na Mapie Taktycznej Polski 1:100 000 Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1931 r. (dwóch różnych kartach) oraz we współczesnej literaturze historycznej, stąd obrano taki wariant.
  5. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 40 Słup 39 Kobryń, Wojskowy Instytut Geograficzny 1931.
  6. a b Andrzej Przewoźnik, Jolanta Adamska: Katyń. Zbrodnia. Prawda. Pamięć. Warszawa: Świat Książki, 2010, s. 34. ISBN 978-83-247-2036-1.
  7. Komunikat prasowy. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 20 sierpnia 2008.