French
DeutschPiotr Łukasiewicz (dyplomata) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Piotr Łukasiewicz (2024) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Ambasador RP w Afganistanie | |
| Okres | od 12 czerwca 2012 |
| Poprzednik | |
| Następca | zamknięcie ambasady |
| Chargé d’affaires RP na Ukrainie | |
| Okres | od 1 września 2024 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
  | |
Piotr Leszek Łukasiewicz (ur. 9 lutego 1972 w Sosnowcu) – polski żołnierz, politolog, dyplomata, pułkownik rezerwy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, w latach 2012–2014 ambasador Polski w Afganistanie, od 2024 chargé d’affaires na Ukrainie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1995 ukończył studia na Wydziale Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej, uzyskując tytuł magistra inżyniera[1]. Ponadto jest absolwentem kursu specjalistycznego w Waszyngtonie oraz studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W 2010 rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. 11 lipca 2018 został doktorem nauk o polityce na podstawie rozprawy Budowa instytucji państwa afgańskiego przez koalicję międzynarodową w latach 2001–2014 (promotorzy: Roman Kuźniar, Agnieszka Bieńczyk-Missala)[2].
Początkowo pełnił służbę wojskową w Węźle Łączności Kraków. W latach 1995–2006 zajmował się tematyką związaną z bezpieczeństwem państwa i zwalczaniem terroryzmu (na różnych stanowiskach służbowych). Przebywał na misjach stabilizacyjnych w Iraku (2004–2005). W 2006 pełnił funkcję zastępcy attaché wojskowego w Islamabadzie, a w styczniu 2007 został decyzją Ministra Obrony Narodowej mianowany pułkownikiem i nominowany na stanowisko attaché wojskowego w Afganistanie, którym był przez trzy lata[3]. W październiku 2009 Minister Obrony Narodowej powołał go na stanowisko Pełnomocnika MON ds. Afganistanu. Na tym stanowisku współtworzył m.in. polską strategię obecności wojskowej w Afganistanie.
31 stycznia 2012 zakończył służbę wojskową i przeszedł do rezerwy w stopniu pułkownika. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 12 czerwca 2012 został mianowany Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Rzeczypospolitej Polskiej w Islamskiej Republice Afganistanu[4]. Misję zakończył 31 grudnia 2014[5].
Po powrocie zaangażował się w działalność publicystyczną, dydaktyczną i ekspercką, współpracując m.in. z Uniwersytetem Jagiellońskim[6], Fundacją im. Kazimierza Pułaskiego[7], Fundacją Global.Lab[8], Fundacją Stratpoints[9], Europejską Akademią Dyplomacji[10], Collegium Civitas[11]. Wiceprezes Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego[12].
W 2019 był kandydatem Wiosny w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu nr 11. Został także ekspertem partii ds. obronności[13][14].
1 września 2024 objął kierownictwo Ambasady RP w Kijowie jako chargé d’affaires[15].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi „za zasługi w umacnianiu obronności i suwerenności kraju” (2009)[16]
- Gwiazda Iraku
- Szabla Honorowa Ministra Obrony Narodowej
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Budowa instytucji państwa afgańskiego przez koalicję międzynarodową w latach 2001–2014, Warszawa, 2017. Streszczenie online.
- Bezpieczeństwo, głupcze!, [w:] Adam Traczyk, Dominika Gmerek (red.), Progresywna polityka zagraniczna, Global.Lab, Warszawa, 2017, ISBN 978-83-65285-06-5. Dostępne online.
- Talibowie. Przekleństwo czy nadzieja Afganistanu, Warszawa: Mando, 2022, ISBN 978-83-277-3007-7.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ dr inż. Piotr Leszek Łukasiewicz [online], ludzie.nauka.gov.pl [dostęp 2024-09-04].
- ↑ Piotr Łukasiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-05-12].
- ↑ a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 10/, sejm.gov.pl, 15 lutego 2012 [dostęp 2020-06-21] [zarchiwizowane 2020-06-22].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 czerwca 2012 r. nr 110-29-12 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 519).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 listopada 2014 r. nr 110-51-2014 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 89).
- ↑ Łukasiewicz – Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego, orient.uj.edu.pl [dostęp 2018-09-09] [zarchiwizowane 2020-10-25].
- ↑ Amb. Piotr Łukasiewicz, „Fundacja im. Kazimierza Pułaskiego” [dostęp 2018-09-09].
- ↑ Nasz Zespół, globallab.org.pl, 10 sierpnia 2014 [dostęp 2018-09-09] [zarchiwizowane 2020-09-19].
- ↑ Stratpoints, „stratpoints” [dostęp 2018-09-09].
- ↑ Piotr Łukasiewicz, Europejska Akademia Dyplomacji [dostęp 2018-09-09] [zarchiwizowane 2024-04-13].
- ↑ Kadra, Collegium Civitas, 8 marca 2017 [dostęp 2019-03-20] [zarchiwizowane 2022-03-07].
- ↑ Zarząd SEA, sea.org.pl [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane 2021-07-25].
- ↑ Piotr Łukasiewicz. wnp.pl. [dostęp 2019-05-09].
- ↑ Łukasz Rogojsz, Fort Trump to wyraz cwaniactwa i poddańczości z naszej strony [online], gazetapl, 27 marca 2019 [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Ukrinform: Nowy ambasador Polski Piotr Łukasiewicz rozpoczął pracę w Ukrainie - Studium Europy Wschodniej UW, studium.uw.edu.pl, 2 września 2024 [dostęp 2024-09-04] [zarchiwizowane 2024-09-03].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 lutego 2009 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2009 r. nr 32, poz. 465).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pożegnanie z mundurem płk. Piotra Łukasiewicza. 2012-01-27. [dostęp 2012-02-24].