Pepe (ur. 1983) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pepe
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Képler Laveran Lima Ferreira

Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1983
Maceió

Wzrost

188 cm[1]

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

FC Porto

Numer w klubie

3

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–2001 Corinthians Alagoano
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2002 CS Marítimo B 14 (1)
2002–2004 CS Marítimo 63 (3)
2004–2007 FC Porto 64 (6)
2007–2017 Real Madryt 229 (13)
2017–2018 Beşiktaş JK 33 (5)
2019– FC Porto 97 (6)
W sumie: 500 (34)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–  Portugalia 133 (8)
  1. Aktualne na: 5 lutego 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 10 grudnia 2022.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
I miejsce Francja 2016
III miejsce Polska i Ukraina 2012
Liga Narodów UEFA
złoto Portugalia 2018/2019
Puchar Konfederacji
brąz Rosja 2017

Pepe, właśc. Képler Laveran Lima Ferreira (ur. 26 lutego 1983 w Maceió) – portugalski piłkarz pochodzenia brazylijskiego, występujący na pozycji obrońcy w portugalskim klubie FC Porto oraz w reprezentacji Portugalii.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Swoje pierwsze piłkarskie kroki stawiał w Napoli, klubie z sąsiedztwa. To tam ochrzczono go przezwiskiem "Pepe". Po krótkim pobycie w Clube de Regatas Brasil, znalazł się w Corinthians Alagoano, gdzie trafił do pierwszego składu, nadal jednak w kategorii juniorskiej. W wieku 18 lat, w sezonie 2001/2002, Pepe zdecydował się wyjechać do Europy, konkretnie do Portugalii. Przygodę z europejską piłką rozpoczął w rezerwach klubu Marítimo, później awansując do pierwszej drużyny. Po trzech latach, w sezonie 2004/2005, jego grą zainteresowało się FC Porto i zdecydowało się na pozyskanie Brazylijczyka. Pepe dość szybko stał się kluczowym elementem defensywy Porto.

Pomimo iż sporo kosztowała go aklimatyzacja na Maderze, gdzie cały czas tęsknił za rodziną i domem, nie wpłynęło to niekorzystnie na jego sportowy rozwój. Po grze w Marítimo znalazł się w kręgu zainteresowań FC Porto, a jeszcze wcześniej trafił do Lizbony, gdzie był testowany przez tamtejszy Sporting. Ostatecznie jednak klub nie przystał na jego transfer i Pepe zmuszony był do powrotu do Marítimo.

Zabiegał o niego rumuński trener László Bölöni, który w 2001 poprowadził Sporting do zwycięstwa w lidze. Po tym, jak opuścił portugalski klub, starał się namówić Pepe do gry we francuskim Rennes, z którym także zdobył mistrzostwo kraju. Młody obrońca wybrał jednak ofertę FC Porto. Po tym, jak z klubu odszedł José Mourinho, na stanowisku trenera zastąpił do Co Adriaanse, który wiele nauczył młodego Pepe. Pepe w barwach "Smoków" rozegrał ponad 60 spotkań, w których strzelił 6 bramek.

W 2007 po Pepe zgłosił się Real Madryt, który zapłacił za gracza 30 milionów euro. Pepe fatalnie zadebiutował na Santiago Bernabeu w meczu z Sevillą w Superpucharze Hiszpanii, które Sevilla wygrała 3:5. Pepe był winowajcą trzech bramek i otrzymał czerwoną kartkę w 90. minucie spotkania. Jednak z każdym meczem Portugalczyk grał coraz lepiej. Prawdziwe apogeum formy pokazał w spotkaniu z Barceloną 23 grudnia 2007 na Camp Nou, które Real Madryt wygrał. Od tamtej pory został ważnym ogniwem "Królewskich". 21 kwietnia 2009 podczas meczu z Getafe CF dokonał brutalnego faulu na Javim Casquero, po chwili uderzył w twarz Juana Albina. Otrzymał czerwoną kartkę. Schodząc z boiska, obraził sędziów[2]. Po meczu Komisja Dyscyplinarna Hiszpańskiej Federacji Piłkarskiej zawiesiła Pepego na 10 meczów Primera División[3]. 12 grudnia 2009 w 44. minucie meczu z Valencią zerwał wiązadła w prawym kolanie[4]. Sezon 2010/2011 zakończył z jedną bramką na koncie strzeloną Realowi Sociedad 19 września 2010 aczkolwiek dziennik Marca przyznał tego gola wykonującemu rzut wolny Cristiano Ronaldo, po którego strzale i plecach Pepe piłka trafiła do bramki. Po sezonie 2016/2017 nie porozumiał się z Realem Madryt w kwestii nowego kontaktu, w wyniku czego stał się wolnym zawodnikiem[5].

4 lipca 2017 podpisał trzyletni kontrakt z tureckim Beşiktaşem JK[6].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Pepe, chociaż jest Brazylijczykiem, nigdy nie grał w reprezentacji tego kraju. Natomiast, w 2007, po otrzymaniu portugalskiego obywatelstwa, zadebiutował w barwach Portugalii. Zagrał na EURO 2008, zdobył dwie bramki w meczu z Turcją, w tym jedną nieuznaną. Został nominowany do nagrody FIFA World Player w 2008.

Uraz odniesiony w grudniu 2009 miał go wykluczyć z udziału na mistrzostwach świata[4], ale pod koniec maja okazało się, że Pepe ma szansę na występ[7].

13 czerwca 2012 zdobył otwierającą bramkę w meczu przeciwko reprezentacji Danii na Euro 2012.

Stoper na tym turnieju zagrał we wszystkich meczach w pełnym wymiarze czasowym, a razem z reprezentacją Portugalii doszedł do półfinału, gdzie po bezbramkowym remisie jego drużyna uległa w karnych 2:4 reprezentacji Hiszpanii. Pepe w serii rzutów karnych wykorzystał swoją jedenastkę.

Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]

Stan na 20 marca 2021

Klub Sezon Liga Puchar krajowy1 Europa Inne2 Łącznie
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
Marítimo Funchal 2001/02 4 0 0 0 0 0 4 0
2002/03 29 2 1 0 30 2
2003/04 30 1 2 0 32 1
Razem 63 3 3 0 0 0 66 3
FC Porto 2004/05 15 1 1 0 5 0 21 1
2005/06 24 1 4 0 5 2 33 3
2006/07 25 4 1 0 8 0 34 4
Razem 64 6 6 0 18 2 88 8
Real Madryt 2007/08 19 0 3 0 3 0 25 0
2008/09 26 0 1 0 5 0 32 0
2009/10 10 1 1 0 6 0 17 1
2010/11 26 1 4 0 8 0 38 1
2011/12 29 1 7 0 9 0 45 1
2012/13 28 1 3 0 11 1 42 2
2013/14 31 4 7 1 11 0 49 5
2014/15 27 2 2 0 6 0 4 0 38 2
2015/16 21 1 1 0 9 0 31 1
2016/17 13 2 2 0 3 0 18 2
Razem 229 13 31 1 71 1 4 0 335 15
Beşiktaş JK 2017/18 23 2 5 0 6 0 1 0 35 2
2018/19 10 3 0 0 7 2 17 5
Razem 33 5 5 0 13 2 1 0 52 7
FC Porto 2018/19 13 2 2 0 3 0 2 0 21 2
2019/20 25 1 1 0 9 0 1 0 37 1
2020/21 27 2 4 0 6 0 3 0 40 2
2021/22 12 0 0 0 5 0 0 0 17 0
Łącznie w karierze 466 32 44 1 125 5 19 0 654 38

1(Superpuchar krajowy)
2(Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwa Świata)

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

FC Porto[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Życiową partnerką Pepe jest Ana Sofia Moreira, którą poznał w 2007 w czasach gry w FC Porto. 27 sierpnia 2012 para doczekała się narodzin Angeli Sofii, zaś 13 maja 2014 na świat przyszła ich druga córka, Emily Maria.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. biografia. realmadrid.com. (hiszp.).
  2. Pepe w ataku szału kopie rywala (wideo). zczuba.tv, 2009-04-22. [dostęp 2009-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-01)].
  3. 10 meczów dyskwalifikacji dla Pepe. sport.pl, 2009-04-24. [dostęp 2009-05-05].
  4. a b Koniec sezonu dla Pepe!. realmadrid.pl, 2009-12-13.
  5. Pepe odchodzi z Realu i uderza w klub. „Nie zachowali się dobrze”, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2017-07-04] (pol.).
  6. Pepe piłkarzem Besiktasu, „goal.pl” [dostęp 2017-07-04].
  7. MŚ2010: Portugalski stoper może wystąpić na mundialu. Tylko Piłka, 2010-05-31. [dostęp 2010-05-31]. (pol.).
  8. Niepowołani piłkarze otrzymali medale – RealMadryt.pl [online], RealMadryt.pl [dostęp 2016-09-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]