Park Narodowy Biscayne – Wikipedia, wolna encyklopedia
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Siedziba | |
Data utworzenia | 1980 |
Powierzchnia | 700 km² |
Odwiedzający | 486 848 (2013)[1] |
Położenie na mapie Florydy | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
25°26′35,77″N 80°11′50,82″W/25,443270 -80,197450 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Biscayne (ang. Biscayne National Park) − park narodowy położony w południowej części stanu Floryda w Stanach Zjednoczonych. Utworzony 28 czerwca 1980 na powierzchni 700 km². 95% powierzchni parku zajmuje woda.
Fauna i flora
[edytuj | edytuj kod]Na terenie Parku Narodowego Biscayne występuje wiele dzikich gatunków, wśród których można wymienić: kaszalota, wala biskajskiego, finwala, butlonosa, żarłacza ostronosego, żarłacza tępogłowego, żarłacza ciemnoskórego, żarłacza tygrysiego, szopa, lisa wirginijskiego, rysia rudego, kilka gatunków pelikana. Park ten chroni też lasy namorzynowe.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Główną atrakcją parku jest nurkowanie w zatoce. Ponadto możliwy jest rejs specjalną łodzią ze szklanym dnem. Można również wypożyczyć kajaki.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sprawozdania roczne - podsumowanie liczby odwiedzających. National Park Service. [dostęp 2014-08-24]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona internetowa Parku Narodowego Biscayne
- Zdjęcia Parku Narodowego Biscayne - Terra Galleria
Kontrola autorytatywna (park narodowy w Stanach Zjednoczonych):