Paleobiogeografia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Paleobiogeografia – nauka zajmująca się rozmieszczeniem organizmów roślinnych i zwierzęcych na Ziemi w minionych epokach geologicznych[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ paleobiogeografia [w:] Słownik języka polskiego [online], PWN.