Pływanie na Mistrzostwach Świata w Pływaniu 2015 – 50 m stylem grzbietowym mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mistrzostwa Świata w Pływaniu 2015
pływanie
50 m stylem grzbietowym mężczyzn
Złoty medal

Francja Camille Lacourt

Srebrny medal

Stany Zjednoczone Matt Grevers

Brązowy medal

Australia Ben Treffers

Mistrzostwa Świata w Pływaniu
Kazań 2015
Skoki do wody
Indywidualne
1 m mężczyźni kobiety
3 m mężczyźni kobiety
10 m mężczyźni kobiety
Synchronicznie
3 m mężczyźni kobiety
10 m mężczyźni kobiety
Mieszane 3 m 10 m
zespół
Skoki z klifów
Pływanie na otwartym akwenie
5 km mężczyźni kobiety
10 km mężczyźni kobiety
25 km mężczyźni kobiety
Zespół zespół
Pływanie
Styl dowolny
50 m mężczyźni kobiety
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
800 m mężczyźni kobiety
1500 m mężczyźni kobiety
Styl grzbietowy
50 m mężczyźni kobiety
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl klasyczny
50 m mężczyźni kobiety
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl motylkowy
50 m mężczyźni kobiety
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl zmienny
200 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
4 × 200 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl zmienny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
Sztafety mieszane
4 × 100 m styl dowolny styl zmienny
Pływanie synchroniczne
Solo technicznie dowolnie
Duety technicznie dowolnie
Zespół technicznie dowolnie
kombinacja
Duety mieszane technicznie dowolnie
Piłka wodna

mężczyźnikobiety

50 m stylem grzbietowym mężczyzn – jedna z konkurencji rozgrywanych podczas Mistrzostw Świata w Pływaniu 2015. Eliminacje i półfinały odbyły się 8 sierpnia, a finał 9 sierpnia.

W tej konkurencji wzięło udział 68 pływaków z 61 krajów.

Tytuł mistrza świata z 2013 roku obronił Francuz Camille Lacourt, który o 0,38 s wyprzedził Matta Greversa ze Stanów Zjednoczonych. Brązowy medal zdobył Australijczyk Ben Treffers.

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekordy świata i mistrzostw wyglądały następująco:

Rekord Zawodnik Czas Miejsce Data
Rekord świata Wielka Brytania Liam Tancock 24,04 Włochy Rzym 2 sierpnia 2009
Rekord mistrzostw świata Wielka Brytania Liam Tancock 24,04 Włochy Rzym 2 sierpnia 2009

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje odbyły się o 09:54[1].

Miejsce Wyścig Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 5 4 Camille Lacourt  Francja 24,56 Q
2. 5 3 Matt Grevers  Stany Zjednoczone 24,68 Q
3. 6 4 Ben Treffers  Australia 24,74 Q
4. 5 5 Mitch Larkin  Australia 24,77 Q
5. 6 5 David Plummer  Stany Zjednoczone 24,79 Q
6. 6 6 Liam Tancock  Wielka Brytania 24,91 Q
7. 7 5 Jérémy Stravius  Francja 24,95 Q
8. 7 7 Pawieł Sankowicz  Białoruś 24,97 Q, NR
9. 7 6 Carl Schwarz  Niemcy 25,12 Q
10. 6 2 Jonatan Kopelew  Izrael 25,14 Q
11. 7 2 Simone Sabbioni  Włochy 25,21 Q
12. 7 3 Tomasz Polewka  Polska 25,25 Q
13. 5 1 Grigorij Tarasiewicz  Rosja 25,27 Q
7 4 Władimir Morozow  Rosja Q
15. 5 7 Lavrans Solli  Norwegia 25,28 Q
16. 6 3 Miguel Ortiz-Cañavate  Hiszpania 25,29 QSO
6 1 Guilherme Guido  Brazylia QSO
18. 5 6 Gaj Barnea  Izrael 25,31
19. 5 0 Park Seon-kwan  Korea Południowa 25,33
20. 7 8 Quah Zheng Wen  Singapur 25,44
21. 4 6 Ralf Tribuntsov  Estonia 25,45
22. 4 4 Robert Glință  Rumunia 25,48
23. 4 5 Masaki Kaneko  Japonia 25,49
24. 6 8 Apostolos Christou  Grecja 25,50
25. 5 2 Juan Miguel Rando  Hiszpania 25,54
26. 6 0 François Heersbrandt  Belgia 25,55
27. 4 1 Federico Grabich  Argentyna 25,60
28. 3 1 Alexis Santos  Portugalia 25,70
29. 7 1 Xu Jiayu  Chiny 25,71
30. 5 8 I Gede Siman Sudartawa  Indonezja 25,77
31. 6 7 Russell Wood  Kanada 25,79
32. 7 0 Viktar Staselovich  Białoruś 25,85
33. 4 7 Iskender Baskalov  Turcja 25,94
34. 4 3 Albert Subirats  Wenezuela 26,07
35. 4 8 Ryan Pini  Papua-Nowa Gwinea 26,11
36. 7 9 Lê Nguyễn Paul  Wietnam 26,14
37. 5 9 Janis Šaltans  Łotwa 26,19
38. 4 2 Kasipat Chograthin  Tajlandia 26,20
39. 4 9 Omar Pinzón  Kolumbia 26,27
40. 3 5 Mohamed Hussein  Egipt 26,42
3 3 Daniil Bukin  Uzbekistan
42. 3 8 Jamal Chavoshifar  Iran 26,53
43. 3 7 David McLeod  Trynidad i Tobago 26,54
44. 4 0 Charles Hockin  Paragwaj 26,57
45. 2 5 Merdan Atayev  Turkmenistan 26,64
46. 3 6 Martin Zhelev  Bułgaria 26,66
47. 3 0 Tern Tern  Malezja 26,73
48. 3 4 Daniel Ramírez  Meksyk 26,84
49. 2 6 David van der Colff  Botswana 26,88
50. 3 2 Riyad Djendouci  Algieria 27,20
51. 3 9 Ngou Pok Man  Makau 27,20
52. 2 3 Timothy Wynter  Jamajka 27,21
53. 2 7 Eisner Barbarena  Nikaragua 27,35
54. 2 2 Hamdan Bayusuf  Kenia 27,74
55. 2 4 Yaaqoub Al-Saadi  Zjednoczone Emiraty Arabskie 28,04
56. 2 8 Noah Mascoll-Gomes  Antigua i Barbuda 28,69
57. 2 1 Samson Forcados  Nigeria 28,70
58. 2 9 Mohammad Ahmed  Bangladesz 29,10
59. 2 0 Faraj Saleh  Bahrajn 29,66
60. 1 3 Adam Allouche  Liban 29,91
61. 1 4 Arnold Kisulo  Uganda 29,98
62. 1 5 Kerry Ollivierre  Grenada 30,42
63. 1 6 Kwesi Jackson  Ghana 31,08
64. 1 7 Ramziyor Khorkashov  Tadżykistan 33,15
65. 1 8 Santisouk Inthavong  Laos 33,24
66. 1 2 Tano Atta  Wybrzeże Kości Słoniowej 33,92
67. 1 0 Ebrahim Al-Maleki  Jemen 34,19
68. 1 1 Moris Beale  Sierra Leone 35,85
6 9 Gábor Balog  Węgry DNS

Dogrywka (swim-off)[edytuj | edytuj kod]

W dogrywce mieli popłynąć Brazylijczyk Guilherme Guido i Hiszpan Miguel Ortiz-Cañavate. Guido zrezygnował jednak z wyścigu, chcąc odpocząć i skupić się na udziale w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym[2].

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Półfinały odbyły się o 18:45[3].

Półfinał 1[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 4 Matt Grevers  Stany Zjednoczone 24,59 Q
2. 5 Mitch Larkin  Australia 24,65 Q
3. 3 Liam Tancock  Wielka Brytania 24,75 Q
4. 1 Władimir Morozow  Rosja 24,77 Q
5. 6 Pawieł Sankowicz  Białoruś 25,02
6. 2 Jonatan Kopelew  Izrael 25,04
7. 7 Tomasz Polewka  Polska 25,11
8. 8 Miguel Ortiz-Canavate  Hiszpania 25,19

Półfinał 2[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 4 Camille Lacourt  Francja 24,27 Q
2. 5 Ben Treffers  Australia 24,64 Q
3. 3 David Plummer  Stany Zjednoczone 24,82 Q
4. 8 Lavrans Solli  Norwegia 24,93 Q, NR
5. 6 Jérémy Stravius  Francja 24,94
6. 7 Simone Sabbioni  Włochy 25,05
7. 2 Carl Schwarz  Niemcy 25,20
8. 1 Grigorij Tarasiewicz  Rosja 25,42

Finał[edytuj | edytuj kod]

Finał odbył się o 17:32[4].

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
złoto 4 Camille Lacourt  Francja 24,23
srebro 5 Matt Grevers  Stany Zjednoczone 24,61
brąz 3 Ben Treffers  Australia 24,69
4. 6 Mitch Larkin  Australia 24,70
5. 7 Władimir Morozow  Rosja 24,73
6. 8 Lavrans Solli  Norwegia 24,84 NR
7. 2 Liam Tancock  Wielka Brytania 24,88
8. 1 David Plummer  Stany Zjednoczone 24,95

Przypisy[edytuj | edytuj kod]