French
DeutschObraz Matki Bożej Góreckiej – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Matka Boża Górecka | |
| Miejsca kultu | |
|---|---|
| Sanktuarium | Bazylika Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Górce Klasztornej |
| Początek kultu | XI wiek |
| Czas powstania wizerunku | ok 1654, 1954 |
| Patronka | Pani na Krajnie |
| Data wspomnienia | |
| Autor | nieznany, Jerzy Hoppen |
| Rozmiar | 131x240 cm |
| Koronowany | 6 czerwca 1965 przez prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego |
Obraz Matki Bożej Góreckiej — obraz znajduje się w Górce Klasztornej na przedmieściach Łobżenicy.
Historia obrazu[edytuj | edytuj kod]
Według tradycji pierwszy obraz powstał jeszcze za życia pasterza, któremu objawiła się Matka Boża w 1079[1]. Obraz przetrwał do 1575, kiedy to spłonął kościół wraz z czczonym obrazem. Około roku 1650 powstał obraz nieznanego artysty, który został umieszczony w głównym ołtarzu kościoła. W 1907 wybuchł pożar w kościele, prawdopodobnie było to podpalenie i powszechnie sądzono, że było to zrobione przez agentów tajnej policji pruskiej[2]. W 1954 profesor ASP Jerzy Hoppen z Torunia w oparciu o stare kopie dokonał rekonstrukcji spalonego obrazu.
Opis obrazu[edytuj | edytuj kod]
Obraz jest o wymiarach 131 x 240 cm i przedstawia Maryję w całej postaci. Widoczne są jej bose stopy dotykające półksiężyca. Ubrana jest w czerwoną suknię i okryta zielonym płaszczem z odkrytą głową. Na lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezus, które prawą dłoń wznosi w geście błogosławieństwa, a w lewej trzyma kulę ziemską. Maryja podtrzymuje Jezusa dwoma rękami. Jezus ubrany jest w różową sukienkę i ma bose stopy.
Koronacja obrazu[edytuj | edytuj kod]
Koronacja obrazu dokonana została 6 czerwca 1965 przez prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego przy udziale duchowieństwa i 60 tysięcy wiernych. Korony zostały zaprojektowane przez artystę plastyka Antoniego Gołębniaka z Poznania.
Kult obrazu[edytuj | edytuj kod]
Wśród wielu cudownych wydarzeń i uzdrowień kroniki podają wiele przypadków nawróceń protestantów na katolicyzm oraz przyjęcia chrztu świętego przez żydów. W 1718 w Górce nastąpiło nawrócenie żyda o nazwisku Nawrocki, który wychował dwóch synów na kapłanów katolickich. W następnym roku protestant Jonasz Dziemski nawrócił się na wiarę katolicką. W Górce istniały prężne organizacje religijne i następujące bractwa: świętej Anny, Paska św. Franciszka, Dobrego Pasterza, Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, świętego Józefa, Szkaplerza Karmelitańskiego, św. Jana Nepomucena oraz Trzeci Zakon św. Franciszka tzw. tercjarze[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ r, Sanktuarium Maryjne w Górce Klasztornej – przewodnik | Kurier Nakielski - serwis informacyjny [online] [dostęp 2022-02-10].
- ↑ Najstarsze w Polsce sanktuarium maryjne | Grafy w podróży [online], 25 października 2019 [dostęp 2022-02-10].
- ↑ HISTORIA SANKTUARIUM [online], GÓRKA KLASZTORNA [dostęp 2022-02-11] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ks. Ryszard Ukleja SDB: Sanktuaria i miejsca kultu Matki Bożej Pocieszenia. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna "Adam", 2007, s. 28-29, seria: Miejsca święte w Polsce łaskami i cudami słynące. ISBN 978-83-7232-720-8.