Nicole Marthe Le Douarin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nicole Marthe Le Douarin
Ilustracja
Nicole Le Douarin w 2013.
Państwo działania

 Francja

Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1930
Lorient

Doktor nauk biologii rozwoju
Specjalność: chimery
Alma Mater

Sorbona

Doktorat

1964 – embriologia
CNRS

Uczelnia

Université de Nantes

Okres zatrudn.

1966-1975

Instytucja

CNRS

Okres zatrudn.

1976-1988

Uczelnia

Collège de France

Okres zatrudn.

1988-2000

 
Instytucja

Francuska Akademia Nauk

Okres zatrudn.

2001-2006

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Nicole Marthe Le Douarin (ur. 20 sierpnia 1930 r. w Lorient) – francuska biolog rozwoju, zajmująca się chimerami. Odznaczona Krzyżem Wielkim Legii Honorowej, członkini Francuskiej Akademii Nauk i Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk. Laureatka Nagrody Kioto z 1986 roku w dziedzinie zaawansowanych technologii, pierwsza laureatka nagrody Pearl Meister Greengard z 2004 roku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nicole Marthe Le Douarin urodziła się 20 sierpnia 1930 roku w Lorient, w Bretania. Jej matka była nauczycielką a ojciec biznesmenem. W 1944 r. z powodu wojny musiała opuścić rodzinną miejscowość i przeprowadzić się do Nantes. Po wojnie wróciła do Lorient, gdzie w 1949 r. ukończyła szkołę średnią. Potem rozpoczęła studia na Sorbonie. W 1951 roku wyszła za mąż, zaś w 1954 r. uzyskała stopień licencjata nauk przyrodniczych. Ukończywszy studia, zajęła się nauczaniem w szkole średniej[1].

Edukację na uniwersytecie podjęła ponownie w 1958. Prowadziła badania w laboratorium embriologii Étienne'a Wolffa, dyrektora Instytutu Embriologii w Centre national de la recherche scientifique (CNRS). W 1964 uzyskała stopień doktora nauk, jej doktorat dotyczył ontogennych czynników mających wpływ na wczesny rozwój wątroby i przewodu pokarmowego w ptasich zarodkach. Wykazała przy tym konieczność odpowiednich reakcji między endodermą a mezodermą[1].

Od 1965 do 1966 roku wykładała na Uniwersytecie Clermont-Ferrand[2]. W 1966 roku, razem z mężem uzyskali posadę profesorską na uniwersytecie w Nantes. Jednak na miejscu dziekan odmówił ich przyjęcia, z powodu niechęci do małżeństw pracujących na tej samej uczelni. Dopiero po interwencji Étienne'a Wolffa dziekan ustąpił, dalej jedna przejawiał niechęć do Le Douarin i jej męża. Le Douarin kontynuowała badania ptasich embrionów, zwłaszcza na poziomie interakcji między endodermą a mezodermą. Odkryła metodę manipulacji embrionami pozwalającą produkować chimeryczne embriony z kur i przepiórek. Jej praca w tej dziedzinie przyniosła jej rozgłos. Kiedy w 1975 roku Étienne Wolff przeszedł na emerytur, dzięki rekomendacji Jamesa Eberta z Carnegie Institution for Science uzyskała stanowisko dyrektora Instytutu Embriologii w CNRS[1]. Funkcję tę pełniła do 1988 roku. Następnie od 1988 do 2000 była profesorem na Collège de France[3]. W latach 2001-2006 pełniła funkcję sekretarza w Francuskiej Akademii Nauk[2].

W 1982 roku opublikowała książkę The Neural Crest, a wkrótce potem przyznano jej członkostwo we Francuskiej Akademii Nauk oraz otrzymała Nagrodę Kioto w dziedzinie zaawansowanych technologii. W następujących latach otrzymała wiele wyróżnień, jest również pierwszą laureatką nagrody Pearl Meister Greengard, przyznawanej przez Uniwersytet Rockefellera od 2004 roku kobietom za naukowe osiągnięcia w dziedzinie biologii[1].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Nicole Marthe Le Douarin, Marie-Aimée Teillet, Experimental analysis of the migration and differentiation of neuroblasts of the autonomic nervous system and of neuroectodermal mesenchymal derivatives using a biological cell marking technique., „Developmental Biology”, 41, 1974, s. 162–184, DOI: 10.1016/0012-1606(74)90291-7, PMID: 4140118 [dostęp 2019-03-01] (ang.).
  • Nicole Marthe Le Douarin, Francine Jotereau, Tracing of Cells of the Avian Thymus through Embryonic Life in Interspecific Chimaeras, „The Journal of experimental medicine”, 142 (1), 1975, s. 17-40, PMID: 239088 [dostęp 2019-03-01] (ang.).
  • Nicole Le Marthe Douarin, The neural crest, Nowy Jork: Cambridge University Press, 1982, ISBN 978-0-521-24770-2, OCLC 8170715.
  • Nicole Marthe Le Douarin, Gérard F.Couly, Mapping of the Early Neural Primordium in Quail-Chick Chimaeras: I. Developmental Relationship between Placodes, Facial Ectoderm and Proscephalon, „Developmental biology”, 110 (2), 1985, s. 422-439, DOI: 10.1016/0012-1606(85)90101-0, PMID: 4018406 [dostęp 2019-03-01] (ang.).
  • Nicole Marthe Le Douarin, Masae Kinutani, Monique Coltey, Post-natal Development of a Demyelinating Disease in Avian Spinal Cord Chimaeras, „Cell”, 45 (2), 1986, s. 307-314, DOI: 10.1016/0092-8674(86)90395-8, PMID: 3698100 [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  • Nicole Marthe Le Douarin, Cell line segregation during peripheral nervous system ontogeny, „Science”, 231 (4745), 1986, s. 515-22, PMID: 3952494 [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  • Nicole Marthe Le Douarin i inni, Neural crest cell plasticity and its limits, „Development”, 131 (19), 2004, s. 4637-4650, DOI: 10.1242/dev.01350, PMID: 15358668 [dostęp 2019-03-02] (ang.).

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1965, Prix de l'Académie des Sciences[2]
  • 1980, Kawaler Legii Honorowej[2]
  • 1986, Nagroda Kioto w dziedzinie zaawansowanych technologii[4]
  • 1990, nagroda Louisa-Jeanteta za Medycyny[5]
  • 1991, Oficer Legii Honorowej[2]
  • 1993, nagroda Louisy Gross Horwitz od Universytetu Columbia[6]
  • 1997, nagroda Rossa Harrisona Prize od Międzynarodowego Towarzystwa Biologów Rozwojowych[7]
  • 1997, Komandor Legii Honorowej[2]
  • 2000, Wielki Oficer Legii Honorowej[2]
  • 2004, nagroda Pearl Meister Greengard (jako pierwsza laureatka tej nagrody)[8]
  • 2010, Krzyż Wielki Legii Honorowej[9]

Członkostwo w organizacjach[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Brad Jacobson, Nicole Marthe Le Douarin (1930- ), The Embryo Project Encyclopedia, 17 listopada 2010, ISSN 1940-5030 [dostęp 2019-03-01] (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Nicole Le Douarin [online], l'Académie des Sciences [dostęp 2019-03-02] (fr.).
  3. ↑ Nicole Le Douarin [online], Collège de France [dostęp 2019-03-02] (fr.).
  4. ↑ a b Nicole Marthe Le Douarin [online], Kyoto Prize [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  5. ↑ Professor Nicole LE DOUARIN [online], Foundation Louis-Jeantet [dostęp 2019-03-02] (fr.).
  6. ↑ Horwitz Prize Awardees [online], Columbia University [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  7. ↑ About ISDB [online], The International Society of Developmental Biologists [dostęp 2019-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-02] (ang.).
  8. ↑ Evelyn Strauss, Nicole le Douarin [online], The Rockefeller University [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  9. ↑ Légion d'honneur : Longo, Amara et Boutin promues [online], Le Figaro.fr, 2011 [dostęp 2019-03-02] (fr.).
  10. ↑ Nicole Le Douarin [online], The Royal Society [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  11. ↑ Honorary Fellows [online], Royal College of Pathologists [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  12. ↑ Nicole Marthe C. Le Douarin [online], The Pontifical Academy of Science [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  13. ↑ Professor Nicole Le Douarin ForMemFRS FMedSci [online], Academy of Medical Sciences [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  14. ↑ Nicole Marthe Le Douarin [online], Academia Brasileira de Ciências [dostęp 2019-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-22] (ang.).
Laureaci Nagrody Kioto (zaawansowane technologie)
Elektronika
Biotechnologia i technologia medyczna
Nauki materiałowe i inżynieria
Nauki informacyjne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicole_Marthe_Le_Douarin&oldid=68478005”