Nicolas Bal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nicolas Bal
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1978
Saint-Martin-d’Hères

Klub

US Autrans

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

6.12 1995, Steamboat Springs (22. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

6.12 1995, Steamboat Springs
(22. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
brąz Nagano 1998 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Canmore 1997 Sztafeta
srebro Asiago 1996 Sztafeta

Nicolas Bal (ur. 2 czerwca 1978 w Saint-Martin-d’Hères) – francuski narciarz oraz trener, specjalista kombinacji norweskiej, brązowy medalista olimpijski oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Nicolas Bal pojawił się 6 grudnia 1995 roku w zawodach Pucharu Świata w Steamboat Springs. Zajął wtedy 22. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena i tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 1995/1996 pojawił się jeszcze jedenastokrotnie i za każdym razem zdobywał punkty. Najlepiej wypadł 16 marca 1996 roku w Oslo, gdzie był szósty w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 29. miejsce. W styczniu 1996 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Asiago, gdzie wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Canmore Francuzi z Balem w składzie zwyciężyli w sztafecie.

Najlepszym sezonem w Pucharze Świata był dla Bala sezon 1998/1999, który ukończył na dwudziestej pozycji. Francuz nigdy jednak nie stanął na podium zawodów pucharowych, najbliżej tego był w 1996 roku w Oslo. Nicolas startował także w zawodach cyklu Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny), w którym najlepiej prezentował się w sezonie 1996/1997. W klasyfikacji generalnej zajął wtedy siódme miejsce. Na podium zawodów tego cyklu stawał siedmiokrotnie, przy czym 9 grudnia 2001 roku w Bardu odniósł swoje jedyne zwycięstwo, wygrywając rywalizację w sprincie.

Pierwszą seniorską imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Trondheim w 1997 roku. Indywidualnie zajął tam 31. miejsce, a wraz z kolegami był ósmy w sztafecie. Ze wszystkich imprez mistrzowskich indywidualnie najlepiej zaprezentował się podczas mistrzostw świata w Ramsau w 1999 roku. W zawodach metodą Gundersena zajął tam czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Dmitrijem Sinicynem z Rosji. W sprincie był jedenasty, a w sztafecie ponownie czwarty. W walce o podium zawodów drużynowych Francuzi przegrali z reprezentantami Rosji o zaledwie 0,1 sekundy. Na późniejszych mistrzostwach Bal plasował się w drugiej dziesiątce, a w sztafetach zajmował siódme miejsca.

Startował ponadto na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie wraz z Fabrice’em Guyem, Sylvainem Guillaume’em i Ludovikiem Roux zdobył brązowy medal w sztafecie. Po konkursie skoków Francuzi znajdowali się na szóstym miejscu ze stratą nieco ponad jednej minuty do prowadzących reprezentantów Finlandii. Na trasie biegu należeli do najszybszych i zdołali przesunąć się aż na trzecią pozycję, wyprzedzając Czechów i Austriaków. Mimo dobrej postawy biegowej na mecie do zwycięskich Norwegów stracili ponad półtorej minuty. W konkursie indywidualnym awansował z jedenastej pozycji po skokach na siódme miejsce na mecie biegu. Wziął także udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku oraz cztery lata później w igrzyskach w Turynie, ale indywidualnie osiągał słabsze wyniki. W 2006 roku był jednak piąty w sztafecie.

W latach 2002-2006 Bal startował ponadto w Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej. Najlepsze wyniki w tym cyklu osiągnął w 2003 roku, podczas jego szóstej edycji. Zajął wtedy 20. miejsce w klasyfikacji generalnej, a 29 sierpnia 2003 roku w Klingenthal był szósty w Gundersenie. Ostatni oficjalny występ Nicolas Bal zanotował 18 marca 2007 roku w Oslo, gdzie był trzydziesty w Gundersenie. W 2007 roku zakończył karierę.

W sezonach 2018/2019-2019/2020 był głównym trenerem kadry męskiej reprezentacji Francji w skokach narciarskich[1][2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
7. 14 lutego 1998 Japonia Nagano Gundersen K-90/15 km 41:21,1 +1:25,7 Norwegia Bjarte Engen Vik
3. 20 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta K-90/4x5 km[3] 54:11,5 +1:41,9  Norwegia
10. 9 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Gundersen K-90/15 km 39:11,7 +2:31,6 Finlandia Samppa Lajunen
6. 14 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Sztafeta K-90/4x5 km[4] 48:42,2 +2:53,3  Finlandia
18. 21 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Sprint K-120/7,5 km 16:40,1 +1:24,7 Finlandia Samppa Lajunen
31. 11 lutego 2006 Włochy Pragelato Gundersen HS106/15 km 39:44,6 +4:44,3 Niemcy Georg Hettich
5. 15 lutego 2006 Włochy Pragelato Sztafeta HS134/4x5 km[5] 49:52,6 +1:32,0  Austria
27. 21 lutego 2006 Włochy Pragelato Sprint HS134/7,5 km 18:29,0 +1:37,7 Austria Felix Gottwald

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
31. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Gundersen K-90/15 km 43:43,1 +5:41,7 Japonia Kenji Ogiwara
8. 23 lutego 1997 Norwegia Trondheim Sztafeta K-90/4x5 km[6] 52:18,0 +3:50,9  Norwegia
4. 20 lutego 1999 Austria Ramsau Gundersen K-90/15 km 37:04,8 +2:20,1 Norwegia Bjarte Engen Vik
4. 25 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[7] 49:34,2 +1:53,3  Finlandia
11. 27 lutego 1999 Austria Ramsau Sprint K-90/7,5 km 17:48,4 +1:11,8 Norwegia Bjarte Engen Vik
16. 21 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54,2 +3:21,5 Niemcy Ronny Ackermann
7. 24 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[8] 47:23,9 +4:57,7  Austria
12. 28 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sprint K-120/7,5 km 18:47,8 +52,8 Stany Zjednoczone Johnny Spillane
13. 18 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS100/15 km 38:56,2 +1:03,8 Niemcy Ronny Ackermann
7. 23 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sztafeta HS137/4x5 km[9] 49:45,5 +3:12,9  Norwegia
15. 27 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sprint HS137/7,5 km 20:15,6 +1:36,1 Niemcy Ronny Ackermann

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
2. 30 stycznia 1996 Włochy Asiago Sztafeta K-90/3x5 km[10] ? ?  Norwegia
1. 14 lutego 1997 Kanada Canmore Sztafeta K-90/3x5 km[11] ? - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Bal nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata.

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 11 marca 2001 Finlandia Taivalkoski Gundersen K90/15 km ? 2. ? Niemcy Marcel Höhlig
2. 1 grudnia 2001 Finlandia Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 3. +27.9 s Norwegia Espen Rian
3. 9 grudnia 2001 Norwegia Bardu Sprint K90/7.5 km ? 1. - -
4. 16 grudnia 2004 Stany Zjednoczone Lake Placid Gundersen HS100/15 km ? 2. +1:19.3 min Stany Zjednoczone Bill Demong
5. 15 grudnia 2006 Stany Zjednoczone Park City Sprint HS134/7.5 km 17:32.8 min 3. +13.6 s Niemcy Tino Edelmann
6. 16 grudnia 2006 Stany Zjednoczone Park City Sprint huraganowy HS134/7.5 km 18:16.9 min 2. +8.9 s Niemcy Tino Edelmann
7. 20 grudnia 2006 Stany Zjednoczone Lake Placid Start masowy HS100/10 km 250.0 pkt 3. -23.8 pkt Austria Tomaž Druml

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Bal nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów LGP.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dominik Formela: Descombes Sevoie poza francuskimi kadrami, Bal nowym trenerem. skijumping.pl, 2018-06-01. [dostęp 2018-07-15].
  2. ↑ Skoki narciarskie. Francuzi opublikowali kadry, Kuttin trenerem niemieckich kombinatorów [online], Skijumping.pl [dostęp 2021-03-30] (pol.).
  3. ↑ Skład drużyny: Sylvain Guillaume, Nicolas Bal, Ludovic Roux, Fabrice Guy
  4. ↑ Skład drużyny: Ludovic Roux, Frédéric Baud, Nicolas Bal, Kevin Arnould
  5. ↑ Skład drużyny: François Braud, Nicolas Bal, Ludovic Roux, Jason Lamy Chappuis
  6. ↑ Skład drużyny: Ludovic Roux, Nicolas Bal, Sylvain Guillaume, Fabrice Guy
  7. ↑ Skład drużyny: Fabrice Guy, Frédéric Baud, Sylvain Guillaume, Nicolas Bal
  8. ↑ Skład drużyny: Ludovic Roux, Mathieu Martinez, Kevin Arnould, Nicolas Bal
  9. ↑ Skład drużyny: Nicolas Bal, Jason Lamy Chappuis, Ludovic Roux, Kevin Arnould
  10. ↑ Skład drużyny: Ludovic Roux, Jean-Marc Mougel, Nicolas Bal
  11. ↑ Skład drużyny: Ludovic Roux, Remy Trachsel, Nicolas Bal

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie świata juniorów w kombinacji norweskiej (drużynowo)
Trenerzy reprezentacji Francji w skokach narciarskich
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicolas_Bal&oldid=73200422”