Nebojša Čović – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nebojša Čović

Небојша Човић

Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1958 Belgrad
Premier Serbii (p.o.)
Okres	od 12 marca 2003 do 17 marca 2003
Przynależność polityczna	Demokratyczna Alternatywa
Poprzednik	Zoran Đinđić
Następca	Žarko Korać (p.o.)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Nebojša Čović, cyr. Небојша Човић (ur. 2 lipca 1958 w Belgradzie^[1]) – serbski inżynier, przedsiębiorca, polityk i działacz sportowy, burmistrz Belgradu, parlamentarzysta i wicepremier, od 12 do 17 marca 2003 pełniący obowiązki premiera Serbii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia z zakresu inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie w Belgradzie, gdzie również uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Pracował jako asystent na macierzystej uczelni, a także w kilku przedsiębiorstwach, obejmując w nich kierownicze stanowiska. Zajął się reorganizacją klubu koszykarskiego KK FMP, w latach 1995–1997 kierował Jugosłowiańską Federacją Koszykówki^[1]. Zaangażował się w działalność Socjalistycznej Partii Serbii, był uznawany za jednego z najbardziej perspektywicznych polityków tego ugrupowania^[2]. W latach 90. przez dwie kadencje zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym Republiki Serbii. W 1993 został przewodniczącym zarządu miasta w Belgradzie, a w 1994 objął urząd burmistrza, który sprawował do 1997^[1]. Został wykluczony z partii socjalistycznej, kiedy po długotrwałych protestach przyznał publicznie, że jego ugrupowanie przegrało kolejne wybory samorządowe^[2]. W pierwszych wyborach z 1997 bezskutecznie ubiegał się o prezydenturę Serbii (otrzymał 2,2% głosów^[3]).

Po opuszczeniu SPS założył w 1997 własne ugrupowanie pod nazwą Demokratyczna Alternatywa, które wprowadził do Demokratycznej Opozycji Serbii^[1]. Przed wydarzeniami, które 5 października 2000 doprowadziły do obalenia Slobodana Miloševicia, miał rzekomo sprowadzić do serbskiej stolicy ciężarówkę z bronią. Następnie ukrywał się w obawie przed tymczasowym aresztowaniem^[2]. 24 października 2000 objął urząd wicepremiera w gabinecie Milomira Minicia^[4]. W tym samym roku uzyskał ponownie mandat poselski, następnie pozostał wicepremierem w rządzie tworzonym przez opozycję^[1] (do 3 marca 2004). Po zamordowaniu Zorana Đinđicia od 12 do 17 marca 2003 wykonywał obowiązki premiera^[2].

W późniejszym czasie rozwiązał DA i został liderem Partii Socjaldemokratycznej. W 2007 wycofał się z działalności politycznej, koncentrując się na działalności biznesowej. Ponownie też zaangażował się w działalność sportową jako m.in. prezes klubu koszykarskiego KK Crvena zvezda Belgrad i wiceprezes klubu piłkarskiego FK Crvena zvezda^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]