Mustafa IV – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mustafa IV
Ilustracja
Wizerunek herbu
Tugra Mustafy IV
podpis
Sułtan Imperium Osmańskiego
Okres

od 1807
do 1808

Poprzednik

Selim III

Następca

Mahmud II

Dane biograficzne
Dynastia

Osmanowie

Data urodzenia

8 września 1779

Data śmierci

15 listopada 1808

Mustafa IV (osmańskoturecki: مصطفى رابع Muṣṭafā-yi rābi‘, ur. 8 września 1779, zm. 15 listopada 1808) – sułtan z dynastii Osmanów, panujący w latach 1807–1808.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był przyrodnim bratem sułtana Selima III. W 1807 poparł bunt janczarów, w wyniku czego Selim III został obalony, a Mustafa został sułtanem. Mimo to poparcie dla obalonego sułtana było duże. Wykorzystał to Mustafa Badaykar, prowincjonalny notabl (ayan) z Ruse, który w 1808 wywołał bunt z zamiarem przywrócenia poprzedniego sułtana do władzy. Mustafa rozkazał wtedy zabić swoich przyrodnich braci, Selima i Mahmuda. Sprawiłoby to, że Mustafa byłby jedynym męskim potomkiem dynastii. Selim został zabity, jednak Mahmud ukrył się i zdołał uniknąć losu swojego brata.

Mustafa IV został obalony w 1808 po tym, jak nie zdołał przerwać dwumiesięcznej rosyjskiej blokady Stambułu. W tym samym roku został zamordowany.