Medenice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Medenice
Меденичі
	; Cerkiew św. Paraskiewy w Medenicach
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Rejon	drohobycki
Data założenia	1395
Powierzchnia	60 km²
Populacja ; • liczba ludności	; 3326
Nr kierunkowy	+380 3244
Kod pocztowy	82161
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Medenice
	Położenie na mapie Ukrainy Medenice
	49°25′37″N 23°44′45″E/49,426944 23,745833
	Multimedia w Wikimedia Commons

Medenice (ukr. Меденичі) – osiedle typu miejskiego w rejonie drohobyckim obwodu lwowskiego, założone w 1395. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Medenice. Osiedle liczy 3326 mieszkańców. Położone jest nad rzeką Letnianką.

Najstarszy dokument dotyczy pobytu króla Władysława Jagiełły. Medenice należały do księstwa halicko-wołyńskiego, w połowie XIV wieku stały się ośrodkiem dóbr samborskich w ziemi przemyskiej. Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego^[1].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie drohobyckim województwa lwowskiego. W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 17 Polaków^[2]. W latach 1940–1941 i 1944–1959 siedziba rejonu medenickiego.

Religia[edytuj | edytuj kod]

W połowie XVI wieku powstała rzymskokatolicka parafia ufundowana przez króla Zygmunta Augusta. Pierwszy drewniany kościół ufundowała królowa Jadwiga Andegaweńska. Drugi kościół, także drewniany, fundacji Jana III Sobieskiego zbudowano w 1689 i poświęcono w 1702.

W latach 1816–1824 wzniesiono zachowany do naszych czasów murowany kościół pw. Trójcy Przenajświętszej. Polichromie wewnątrz świątyni pochodzą z 1863. Po zniszczeniach z czasów I wojny światowej został wyremontowany w 1939. Ponownie uszkodzony wskutek ostrzału artyleryjskiego w 1944 został zamknięty przez władze radzieckie. Wtedy rozebrano dzwonnicę. W 1989 świątynię zwrócono wiernym^[3]. W Medenicach powstał też klasztor sióstr salwatorianek^[4].