Mark Kratzmann – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mark Kratzmann

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	17 maja 1966 Murgon
Wzrost	178 cm
Gra	leworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny	1984
Zakończenie kariery	1996
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	50 (26 marca 1990)
Australian Open	4R (1987)
Roland Garros	1R (1984, 1986, 1987, 1989, 1990)
Wimbledon	3R (1986, 1990)
US Open	2R (1990)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	18
Najwyżej w rankingu	5 (16 kwietnia 1990)
Australian Open	F (1989)
Roland Garros	SF (1992)
Wimbledon	QF (1987, 1989, 1992)
US Open	QF (1989)

Mark Kratzmann (ur. 17 maja 1966 w Murgonie) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Kratzmann startując jeszcze w kategorii juniorów odniósł wiele sukcesów. W 1982 roku zwyciężył w Australian Open w grze pojedynczej chłopców, a w 1984 roku wygrał wszystkie juniorskie odsłony wielkiego szlema, z wyjątkiem Rolanda Garrosa, w którym osiągnął finał. W grze podwójnej chłopców został mistrzem Wimbledonu w 1983 roku, a w 1984 roku awansował do finału.

Jako zawodowiec Włoch zaczął startować w 1984 roku, a kontynuował swoją karierę do 1996 roku. W grze pojedynczej doszedł do 2 finałów rangi ATP Challenger Tour. Największe sukcesy odnosił jako deblista wygrywając łącznie 18 turniejów rangi ATP World Tour oraz osiągnął 12 finałów, w tym finał Australian Open z 1989 roku.

W Pucharze Davisa startował w 1990 i 1991 roku grając w 3 spotkaniach deblowych, z których 2 wygrał.

W rankingu gry pojedynczej Kratzmann najwyżej był na 50. miejscu (26 marca 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (16 kwietnia 1990).

Finały w turniejach ATP Challenger Tour[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (0–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik w finale	Wynik finału
Finalista	1.	4 października 1987	Brisbane	Twarda	John Frawley	2:6, 2:6
Finalista	2.	26 listopada 1989	Tasmania	Dywanowa	Todd Woodbridge	3:6, 6:1, 2:6

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (18–12)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Finalista	1.	15 czerwca 1986	Londyn (Queen’s)	Trawiasta	Darren Cahill	Kevin Curren Guy Forget	2:6, 6:7
Zwycięzca	1.	24 sierpnia 1986	Cincinnati	Twarda	Kim Warwick	Christo Steyn Danie Visser	6:3, 6:4
Finalista	2.	2 listopada 1986	Hongkong	Twarda	Pat Cash	Mike De Palmer Gary Donnellye	6:7, 7:6, 5:7
Zwycięzca	2.	18 października 1987	Sydney	Twarda (hala)	Darren Cahill	Boris Becker Robert Seguso	6:3, 6:2
Zwycięzca	3.	1 listopada 1987	Hongkong	Twarda	Jim Pugh	Marty Davis Brad Drewett	6:7, 6:4, 6:2
Zwycięzca	4.	3 stycznia 1988	Adelaide	Twarda	Darren Cahill	Carl Limberger Mark Woodforde	4:6, 6:2, 7:5
Zwycięzca	5.	10 stycznia 1988	Sydney	Twarda	Darren Cahill	Joey Rive Bud Schultz	7:6, 6:4
Finalista	3.	8 stycznia 1989	Adelaide	Twarda	Glenn Layendecker	Neil Broad Stefan Kruger	2:6, 6:7
Finalista	4.	29 stycznia 1989	Australian Open, Melbourne	Twarda	Darren Cahill	Rick Leach Jim Pugh	4:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca	6.	18 czerwca 1989	Londyn (Queen’s)	Trawiasta	Darren Cahill	Tim Pawsat Laurie Warder	7:6, 6:3
Zwycięzca	7.	6 sierpnia 1989	Stratton Mountain	Trawiasta	Wally Masur	Pieter Aldrich Danie Visser	6:3, 4:6, 7:6
Zwycięzca	8.	8 października 1989	Brisbane	Twarda	Darren Cahill	Broderick Dyke Simon Youl	6:4, 5:7, 6:0
Finalista	5.	15 października 1989	Sydney	Twarda (hala)	Darren Cahill	David Pate Scott Warner	3:6, 7:6, 5:7
Zwycięzca	9.	14 stycznia 1990	Sydney	Twarda	Pat Cash	Pieter Aldrich Danie Visser	6:4, 7:5
Zwycięzca	10.	4 marca 1990	Memphis	Twarda (hala)	Darren Cahill	Udo Riglewski Michael Stich	7:5, 6:2
Zwycięzca	11.	15 kwietnia 1990	Tokio	Twarda	Wally Masur	Kent Kinnear Brad Pearce	3:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca	12.	6 maja 1990	Singapur	Twarda	Jason Stoltenberg	Brad Drewett Todd Woodbridge	3:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca	13.	24 czerwca 1990	Manchester	Trawiasta	Jason Stoltenberg	Nick Brown Kelly Jones	6:3, 2:6, 6:4
Zwycięzca	14.	15 lipca 1990	Newport	Trawiasta	Darren Cahill	Todd Nelson Bryan Shelton	7:6, 6:2
Zwycięzca	15.	12 sierpnia 1990	Cincinnati	Twarda	Darren Cahill	Neil Broad Gary Muller	7:6, 6:2
Finalista	6.	4 listopada 1990	Paryż	Dywanowa (hala)	Darren Cahill	Scott Davis David Pate	7:5, 3:6, 4:6
Finalista	7.	13 stycznia 1991	Sydney	Twarda	Darren Cahill	Scott Davis David Pate	6:3, 3:6, 2:6
Finalista	8.	5 stycznia 1992	Adelaide	Twarda	Jason Stoltenberg	Goran Ivanišević Marc Rosset	6:7, 6:7
Finalista	9.	17 maja 1992	Rzym	Ceglana	Wayne Ferreira	Jakob Hlasek Marc Rosset	6:7, 6:7
Zwycięzca	16.	14 lutego 1993	Mediolan	Dywanowa (hala)	Wally Masur	Tom Nijssen Cyril Suk	4:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca	17.	21 lutego 1993	Stuttgart	Dywanowa (hala)	Wally Masur	Steve DeVries David Macpherson	6:3, 7:6
Finalista	10.	16 maja 1993	Rzym	Ceglana	Wayne Ferreira	Jacco Eltingh Paul Haarhuis	4:6, 6:7
Zwycięzca	18.	9 stycznia 1994	Adelaide	Twarda	Andrew Kratzmann	David Adams Byron Black	6:4, 6:3
Finalista	11.	16 stycznia 1994	Sydney	Twarda	Laurie Warder	Darren Cahill Sandon Stolle	1:6, 6:7
Finalista	12.	14 sierpnia 1994	Cincinnati	Twarda	Wayne Ferreira	Alex O’Brien Sandon Stolle	7:6, 3:6, 2:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22]  (ang.).