French
DeutschMarian Żychowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Marian Żychowski w latach 60. | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Marian Żychowski (ur. 4 września 1922, zm. 31 października 1972[1]) – polski historyk dziejów XIX wieku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W okresie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik. Następnie studiował etnologię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim.
Pracował jako cenzor w Wojewódzkim Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w Krakowie[2]. Od 1950 aspirant i pracownik Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych. Kandydat nauk historycznych w 1954 (promotor: Żanna Kormanowa[2]). Docent od 1956, profesor nadzwyczajny 1962, profesor zwyczajny 1969. Od 1953 zatrudniony w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, następnie pracownik w Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Był m.in. kierownikiem Katedry Historii Polski i Polskiego Ruchu Robotniczego, kierownikiem Zakładu Religioznawstwa i Polityki Wyznaniowej oraz dziekanem Wydziału Historyczno-Socjologicznego WSNS[2]. Od 1947 członek PPR, a następnie PZPR.
W 1962 został mianowany profesorem i kierował Studium Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Był organizatorem i pierwszym dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[2].
Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A33-1-4)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ a b c d e Czesław Madajczyk: In Memoriam. Profesor dr Marian Żychowski. Dzieje Najnowsze. Rocznik 5. 1973.
- ↑ Juliusz Jerzy Malczewski: Cmentarz komunalny (dawny Wojskowy) na Powązkach. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1975, s. 29.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2007, s. 194, przyp. 294.