French
DeutschMargaret Burbidge – Wikipedia, wolna encyklopedia
Eleanor Margaret Burbidge, z d. Peachey (ur. 12 sierpnia 1919 w Davenport w Anglii, zm. 5 kwietnia 2020 w San Francisco[1]) – astronom, pierwsza kobieta, którą mianowano dyrektorem Royal Greenwich Observatory.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiowała na University of London. W 1948 roku wyszła za mąż za astrofizyka Geoffreya Burbidge'a. Pracowała w Obserwatorium Yerkes, California Institute of Technology oraz University of California, San Diego. Prowadziła badania widm gwiazdowych, które były podstawą teorii B²FH, nazwanej tak od nazwisk: małżeństwa Burbidge'ów, Williama Fowlera z USA i sir Freda Hoyle'a z Wielkiej Brytanii. Teoria ta dostarczyła rewolucyjnego wyjaśnienia powstawania pierwiastków chemicznych. Spośród jej publikacji na uwagę zasługuje praca Quasi-Stellar Objects (napisana w 1967 z mężem G. Burbidgem). Miała duży udział w tworzeniu teorii kwazarów[2].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Medal Catherine Wolfe Bruce – 1982
- National Medal of Science – 1983
- Henry Norris Russell Lectureship – 1984
- Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego – 2005 (wraz z mężem)
- Na jej cześć nazwano planetoidę (5490) Burbidge
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ E. Margaret Burbidge, Astronomer Who Blazed Trails on Earth, Dies at 100
- ↑ Encyklopedia Britannica. T. XXI. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz S.A., 2006, s. 28. ISBN 978-83-60563-25-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie Sonoma State University. phys-astro.sonoma.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-21)]. (ang.)
|
